هوش مصنوعی: چشم نمی‌تواند زیبایی پنهان تو را ببیند و بوسه‌ای هم نمی‌تواند بر روی اشاره‌ای از لبان تو باشد.

هوش مصنوعی: خوش‌رویی‌ات را بشناس، تا جلوه‌ات بر همه نمایان شود. این زیبایی، نوعی پرده‌پوشی برای وجود نادیدنت است.

هوش مصنوعی: در تمام وجود و عدم، هیچ عمق پنهانی از تازگی و سرزندگی وجود ندارد که بتواند ارزش واقعی جان تو را بپوشاند.

هوش مصنوعی: از لب تو هر لحظه به تدریج نازک‌تر می‌شود، چون که شیرینی و لطافت لب‌هایت روح و جان را سرشار می‌کند.

هوش مصنوعی: اگر میان تو را در چشم دل ببیند، هیچ چیز را در آن میان نمی‌بیند.

هوش مصنوعی: بهشت و حوریان تو را می‌بوسند و عقل و روح برای تو سر به خاک می‌سایند و در برابر تو تسلیم می‌شوند.

هوش مصنوعی: زمانی که تو تیر را به سوی هدف پرتاب می‌کنی، تیر و کمان فلک نیز تحت تأثیر قرار می‌گیرند.

هوش مصنوعی: روز و شب، در حال کنار زدن پرده‌ها، زلف تو را به زیبایی در نظر می‌کشند و چرخ روزگار در حال قدردانی از جوانی توست.

هوش مصنوعی: دل و گوش و هوش من را به تسخیر خود درآورده‌ای به خاطر لبت که مانند شکر است، اگر کام و زبان تو چنین باشد.

هوش مصنوعی: عشق به عنوان قبله و راهنما، با ایمان و کفر زلفی که بر زمین افتاده، تصویر زیبایی از چهره‌ات را می‌سازد.

هوش مصنوعی: فتنه و آشوب زیبایی نرگس دلربا باعث شد روح لطیف و جان تو آرامش پیدا کند و طبیعت سرو خوش قدت، تو را سرشار از شگفتی کرده است.

هوش مصنوعی: پیشوایان و بزرگانی که به بهشت راه می‌برند، ویژگی‌های نیک و رفتار درست تو را، به مانند کلام دین و آموزه‌های خرد، وصف کرده‌اند.

هوش مصنوعی: چشم‌های جان‌ها آشنایی با نوک تیغ تو دارند، اما جان سنایی به خاطر تیغ تو شکرگزاری می‌کند.

هوش مصنوعی: برای دستیابی به قدرت و حمایت، چرا به من که خدمتگزار پادشاه هستم، مراجعه می‌کنی؟ این قدرت و حفاظت تنها در میان تو و دیگران نیست.

هوش مصنوعی: بهرام‌شاه، پادشاهی است که با تأیید الهی، نگهدار و حافظ جان و مال توست.

هوش مصنوعی: اگرچه ظاهری قوی و پرهیبت ندارد، اما وجود تو را از نیستی خارج می‌کند و جانت را به دنبال نام و نشانی جستجو می‌کند.