هوش مصنوعی: اگر شراب محبوب در دست تو نیست، پس ارزش خود را در میخانه‌های جوانمردی نگذار.

هوش مصنوعی: خانه‌ای است که پر از نعمت و خوشی است و من در آن بی‌نظیرم. اگر به آرامش و سکونت دست یابی، از نعمت‌های من بهره‌مند می‌شوی.

هوش مصنوعی: در باغ‌های دل‌انگیز، جوی آب را مشاهده می‌کنی که به آرامی حرکت می‌کند و عاشقان را می‌بینی که با شادی و سرزندگی در چمن‌ها قدم می‌زنند و در دستشان جام می‌باشد.

هوش مصنوعی: عاشقان و معشوقان هر کدام در حال سر و صدا و هیاهو هستند و هر یک در آزمون جذابیت و فریبندگی خود، مورد سنجش قرار می‌گیرند.

هوش مصنوعی: تا وقتی که از دست نیکوکاران شراب عشق بنوشی و لذت ببری، خود را از وجود خویش جدا حس خواهی کرد.

هوش مصنوعی: دل‌هایی که در نگرانی جدایی می‌سوزند، مانند جان عاشقانی هستند که در دام زلف کسی گرفتار شده‌اند.

هوش مصنوعی: در این تصویر، یکی از افراد به حالت ایستاده و درست مانند شمعی با ظرافت و استقامت قرار گرفته است، در حالی که دیگری در حالت نشسته و با دستش بر سر زانویش تکیه داده است، و در کنار او ظرفی قرار دارد. این توصیف حالت‌های مختلفی از انسان‌ها و موقعیت‌هایشان را به تصویر می‌کشد.

هوش مصنوعی: یکی از آنها پیراهن را به طور مرتب و تمیز بر تن دارد و دیگری پیراهن را از تن درآورده و آن را بر روی سرش گذاشته است.

هوش مصنوعی: در اینجا بیان شده که یکی از افراد در حالتی خاص و ویژه قرار دارد، در حالی که دیگری مانند آتش بدون دود، با حس غیرت و غیرت‌مداری در برابر زن دیگری دچار دگرگونی شده است. این دو حالت به نوعی تضاد میان احساسات و وضعیت افراد را نشان می‌دهد.

هوش مصنوعی: آدم در غم دوری از معشوق، خاک‌های کوی او را بر سر می‌ریزد و از درد دیگری آشفته شده است. این وضعیت به اوج خود در ویرانی و مراکز یادآوری می‌رسد.

هوش مصنوعی: در این متن، به توصیف حالتی پرداخته شده که هنرمندان و نوازندگان در حال شادی و خوشگذرانی هستند و زیبایی‌های خود را به نمایش می‌گذارند. در این فضا، افرادی که زیبایی و جذابیت دارند در کنار آنان پایکوبی کرده و شادی را با دستان خود نشان می‌دهند. به طور کلی، حالتی از سرور و نشاط را به تصویر می‌کشد که در آن هنر و زیبایی در هم تنیده‌اند.

هوش مصنوعی: این دنیا با جسم و بدن ما هماهنگ است، در حالی که آن جهان با روح ما ارتباط دارد. خوشحالی را به روح‌ها نوید می‌دهد و از لذت‌های جسمانی خبر می‌دهد.

هوش مصنوعی: گروهی از شادمانان دور هم جمع شده‌اند و در حال بازی و سرگرمی هستند، در حالی که معبدها و کعبه‌هایی که به‌سوی آن‌ها توجه شده، هنوز باقی‌ مانده و مردان و زنان به تماشا نشسته‌اند.

هوش مصنوعی: هر کدام از ما ممکن است به جا بماند یا برنده شود، یا شاید نامی از ما در آن جمع بر سر زبان‌ها بیفتد و صدایی بلند شود.

هوش مصنوعی: دل من مانند یوسف در دستان دوستان است، و یزید بدون گناه او را در چاه افکنده است.

هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی روز قیامت را به چشم ببینی، به صحنه‌های مختلفی مانند جمع شدن و پخش شدن مردم، و همچنین حالاتی چون جزا و منع، و همچنین بخشش‌ها دقت کن.

هوش مصنوعی: اگر در عشق ادعایی داری، باید انصاف و عدالت را رعایت کنی. اگر بی‌عدالتی و ناامیدانه رفتار کنی، نباید از خودت به عنوان یک مرد شجاع و قابل احترام یاد کنی.

هوش مصنوعی: درد جدایی من باعث حیات و زنده بودن من است و تنها با وصال تو زندگی‌ام معنایی پیدا می‌کند. از تو می‌خواهم که گور من را در محله‌ات قرار دهی، زیرا من آماده‌ام تا از دلق خود به عنوان کفن استفاده کنم.

هوش مصنوعی: عشق و دیدار چهره تو باعث حیات من می‌شود، درست مانند اینکه زیبایی بوالحسن جهان را زنده نگه می‌دارد.

هوش مصنوعی: آن علی که به خاطر زیبایی و نیکی‌هایش از طرف زمانه انتخاب شد تا جایگاه خود را در وجود خود بنا کند، وطنش است.

هوش مصنوعی: اگر مقام و عدل او در عالم آشکار شود، زمانه همچون گل خواهد شکفت، هنگامی که نام علی ابن حسین را بر سر نامه ببیند.

هوش مصنوعی: هر کسی که به مقام بالایی دست پیدا کند، دیگر به کم و کاستی‌های او توجه نمی‌شود. در این حالت، زیرکان و هوشمندان به او از منظر اضافات و جزئیات نمی‌نگرند.

هوش مصنوعی: این متن به نوعی به روابطی اشاره دارد که می‌تواند بین دو شخص یا دو مفهوم برقرار شود. به طور کلی می‌توان گفت که یا این شخص به عزت و مقام می‌رسد و یا اینکه او را به عزت می‌رسانند، هرچند که شخصی که راهنمایی می‌کند ممکن است تأثیری بر موقعیت او نداشته باشد. به عبارتی، برخی ارتباطات و تأثیرات ممکن است وجود داشته باشد، ولی در عین حال شرایطی نیز وجود دارد که می‌تواند بی‌تأثیر باشد.

هوش مصنوعی: این زیبایی به خاطر این ویژگی‌های اضافی‌اش، منزلت و ارزشش را بیشتر نکرده است، و من هم به خاطر نسبتی که با او دارم، زیبایی‌اش را با خودم مرتبط کرده‌ام.

هوش مصنوعی: ای زیبایی اهل بیت خود و افتخار خانواده‌ات، تو از طغیان مجنون عبور کردی.

هوش مصنوعی: خیرخواهی و سخاوت آن‌ها همواره وجودی در درون عدم داشت و این ویژگی‌ها باعث شد که کلمات و افکار آن‌ها از زبان تو بیان شود.

هوش مصنوعی: اگر خرد بخواهد احوال این دنیای دورانی را درک کند، بر انسان می‌رسد و از زبان او داستان حال و روزش را بازگو می‌کند.

هوش مصنوعی: اما آنها از چرخش دوران غافلند. تو در میان آنها مانند شمشیر ذوالیزن ایستاده‌ای.

هوش مصنوعی: این دنیا مثل چاهی است که هر فردی با توجه به امکانات و ویژگی‌های خود، آن را به صورت خاصی درآورده است. هر کس با فریب و تظاهر به نوعی خود را در آن جای می‌دهد. مانند مرچه‌ای که برای خود نخی درست کرده است.

هوش مصنوعی: هر کسی که در این دنیا سرپرست و یاوری پیدا کند، مانند یک نوزاد در گهواره‌ای است که روز و شب از تلاش‌ها و سختی‌هایش شیرین‌کام می‌شود.

هوش مصنوعی: هر کسی که بداند چگونه با آنچه خود پرورده روبرو شده، شگفت‌زده خواهد شد اگر به زیبایی‌اش جلب توجه کند.

هوش مصنوعی: چه خوب که پرنده‌ای را بسازی که از نوک انگشت به سوی انگشتان دیگر پرواز کند و در دنیای فانی اسیر نباشد.

هوش مصنوعی: بر زمین، اشک خالص و بی‌آلایش به صورت شکل می‌گیرد و ذات آن شکل را از چین و تلاطم به ماچین یاختن منتقل می‌کند.

هوش مصنوعی: اشکال و فرم‌های مختلف در ذات و عقل به وجود می‌آید و از او به وجود می‌آید. از این رو، سخن‌وران بزرگ گنجینه‌های گرانبهایی را از او به دست می‌آورند.

هوش مصنوعی: گاهی فتنه‌های عجیب و غریب از میان آن گنجشک‌ها برخیزند و در سرزمین‌ها پراکنده شوند و گاهی نیز آرام می‌گیرند، اما وقتی برمی‌خیزند، معانی بسیار عمیقی را به همراه دارند.

هوش مصنوعی: بر روی سمن، نوک او عطر و بوی خوشی مانند مشک را می‌تاباند. به همین دلیل، چهره‌ی زیبا و باشکوه پادشاهان از زیبایی‌اش تحت تأثیر قرار می‌گیرد و در نتیجه، سمن نیز به زیبایی می‌نشیند.

هوش مصنوعی: من در میدان شناخت و آگاهی خودم، جایی دارم که به شکار پرنده‌ای مشغولم، اما در آسمان نمی‌توانم پرواز و شکار زاغ را تشخیص دهم.

هوش مصنوعی: در دستان من چیزی جز یک پرنده سفید نیست و در سمت راست من نیز چیزی جز نعمت و برکت نیست.

هوش مصنوعی: ای کاش خانه‌ام به دست افراد ناتوان و بی‌اراده افتاد! مانند اینکه شهر صنعا به دست دیوانگی افتاده باشد و ویران شده باشد.

هوش مصنوعی: هر کسی را که با اخلاص در دل خود پذیرای او شدم، دوباره از او آسیب دیدم و همچون گوشت در بهشت نرمش کردم.

هوش مصنوعی: وقتی این مردم دچار اختلاط و بی‌نظمی شدند، مانند کژدمی که درون آن‌ها وجود دارد، شعر من هم در حق آن‌ها به نوعی جادو و فریب تبدیل شد.

هوش مصنوعی: تا زمانی که دنیا پر از تغییرات و نابودی است و چیزهایی که وجود دارند، ناپایدارند، عشق و چیزهایی که برای عاشقان جذاب‌اند نیز همیشه وجود دارند. معشوقانی که در چشم عاشقان جاویدان به نظر می‌رسند.

هوش مصنوعی: تا وقتی که امیدی به رهبری وجود دارد، این امید می‌تواند برتر از هر برتری دیگر باشد. امیدوار بودن به رهبری موجب می‌شود که استحقاق و مقام رفیع برای آن آدمی که رهبری را در دست دارد، حتی از ظواهر نیز برتر شود.

هوش مصنوعی: باشد که آبرو و ثروت و نعمتت همیشه پایدار بماند و دوستانت هرگز با مشکلات و بی‌پولی مواجه نشوند.

هوش مصنوعی: هرگز نگذار که احساس اندوه و درد بر تو غلبه کند، حتی اگر خاندان دشمنانت از خوشحالی خالی باشند.