هوش مصنوعی: اگر بخواهیم خیلی ساده بگوییم، مفهوم این بیت به این صورت است که ما در مشکل و سختی‌ها باید به همدیگر کمک کنیم و در برابر دشواری‌ها با هم متحد شویم. اگر کسی بخواهد نقشه‌های ناپسند بچیند و سخن بد بگوید، ما باید اتحاد خودمان را حفظ کنیم و با هم به جلو برویم.

هوش مصنوعی: ما انسان‌های پاک و بی‌آلایش هستیم و نه به مال و دارایی وابسته‌ایم، نه به ظروف و اشیاء گران‌قیمت. اگر کسی به ما پولی بدهد، جان ما را به جای آن پول تقدیم می‌کنیم.

هوش مصنوعی: در دنیای من هیچ چیزی از وضعیت معلوم نیست. با این اوضاع بد، حتی نمی‌توانیم نام خود را در فهرست افراد برجسته بنویسیم.

هوش مصنوعی: وقتی که اشتباهی از سامری می‌بینیم، در آن لحظه که مشغول کار است، نشانه‌ای از سستی و بی‌حالی او خواهد بود. اگر قرار باشد گناه را به دوش کسی بیندازیم، باید به آزر اشاره کنیم.

هوش مصنوعی: اگر کسی در این مسیر با ما همراهی کند، ما نیز تمام آرزوهایمان را به خاطر او فراموش می‌کنیم و سرمان را به خط او می‌سپاریم.

هوش مصنوعی: ما اراده‌ای قوی و بلندمرتبه داریم در مسیر جنون، به‌طوری‌که وقتی علم و دانش در کار است، نادانی را از در بیرون می‌رانیم.

هوش مصنوعی: هر یک از ما در راه عشق، به نوعی دچار مشکل و فتنه‌ای هستیم. لباس پوچ و دردناکی که به تن داریم، نشان‌دهندهٔ عذابی است که به خاطر این عشق تحمل می‌کنیم و در عوض، آن را به هنرمندی که کارش زرگری است، تقدیم می‌کنیم.

هوش مصنوعی: عقل سلیم هرگز از این که در مقام فریب و نیرنگ قرار گیرد خوشنود نخواهد بود، و ما نمی‌توانیم در برابر خرده‌فروشی به گونه‌ای عمل کنیم که مانند سوار خر، جلوی کارش را بگیریم.

هوش مصنوعی: اگر یکی از دیگ‌های وجود خود را بشکنیم، از طریق عدم وجود، صد دیگ دیگر را خواهیم ساخت.

هوش مصنوعی: با شعله‌ی درک و فهم، آیا نمی‌توانیم خود را برای مسیر درست آماده کنیم تا بتوانیم با تقویت و تربیت، دیگران را نیز به هدف برسانیم؟

هوش مصنوعی: اگر رقبای ما از آن مکان نامعلوم بازگردند، ما همچنان به این حقیقت نامشخص دست خواهیم زد.

هوش مصنوعی: غم به عنوان نشانه‌ای برای عاشقان تبدیل به یک منزل شده است، ما باید بر میوه تلخ حنظل (نماد درد و رنج) دست بزنیم و بر شیرینی شکر پا گذاشته و از آن عبور کنیم.

هوش مصنوعی: اگرچه مصر فرعون دارد، ما به سرزمین کنعان قناعت می‌کنیم. اگر سیم و ثروت مانند سلمان به دست ما بیفتد، چشمان‌مان را بر بوذر می‌گذاریم.

هوش مصنوعی: ما با تلاش‌های خود به خوشبختی و رضایت می‌رسیم و با بهره‌گیری از دانش و حکمت، بر سر تقدیر و سرنوشت خود را قرار می‌دهیم.

هوش مصنوعی: نفس خود را با قوانین شرعی کنترل کنیم و فهم عمیق‌تری از معانی زندگی را فراتر از آسمان و ستاره‌ها در نظر بگیریم.

هوش مصنوعی: اگر ماه به خوبی بدرخشد، ابر را در مقابل او می‌کشیم. اگر رهبر گمراه شود، سنگ‌ها را به‌عنوان راهنما مطرح می‌کنیم.

هوش مصنوعی: ما فرمان صاحب احترام و قدرت را می‌پذیریم و قدم‌هامان را بر مسیر مستقیم و راستین دین پیامبر قرار می‌دهیم.

هوش مصنوعی: اگر عقل و منطق می‌خواهی، باید مانند مردان عمل‌گرا باشی و تلاش کنی. اگر گناه از نادانی و بی‌خبری ناشی می‌شود، پس وقتی که نادان را به او آگاه نکنیم، این گناه ادامه خواهد داشت.

هوش مصنوعی: ما از خودپسندی جدا شده‌ایم، اگر نفس ما به جستجوی مقام و جاه بپردازد، آن را از سر خواهیم افکند و به حقیقت می‌رسیم.

هوش مصنوعی: هر کسی نمی‌تواند پی به حقیقت کار ما ببرد؛ چه کسی می‌تواند بفهمد ما در کجا و در چه حالتی هستیم؟

هوش مصنوعی: برادر، به این لباس زشت توجه نکن، بویی از عطر تنها زمانی به مشام می‌رسد که آن را بر آتش بگذاریم.

هوش مصنوعی: برای درک زیبایی‌های نظم و خلاقیت، باید چشم‌های بیداری داشته باشیم. باید به تلاش و اراده خود اعتماد کنیم و از عقل و اندیشه‌مان بهره بگیریم تا به اهداف‌مان برسیم.

هوش مصنوعی: ما بر آنچه که می‌دانیم و در دست داریم، قناعت می‌کنیم؛ چرا که وقتی مسیر و مقصد مشخص باشد، دیگر نیازی نیست بیشتر از آنچه داریم، به دنبال چیزی باشیم.