هوش مصنوعی: اگر این دانش را در دست بگیرم و آن را در راستای وحدت و همبستگی استفاده کنم، به نتیجه خوبی دست می‌یابم.

هوش مصنوعی: دل‌تنگی برای چهره‌های زیبا و ملاقات دوباره با معشوق خود را تجربه می‌کنم و امیدوارم که از تنهایی‌ام رهایی یابم.

هوش مصنوعی: من در مسیر عشق راهی را انتخاب کرده‌ام و با نیت خالص خود، دو جهان را به هم می‌آورم.

هوش مصنوعی: من در بازی شطرنج، حریف را به مهره‌ای در ششخانه محدود می‌کنم و حرکتی تعیین‌کننده انجام می‌دهم.

هوش مصنوعی: من در دنیای زوال و فنا نمی‌نشینم و به زندگی ابدی و بقا می‌اندیشم، مانند سرو که سر به آسمان می‌سرد.

هوش مصنوعی: این زیبایی اوست که باعث می‌شود من خاک و مادهٔ وجود انسان را با روح و احساس معنوی تبدیل کنم.

هوش مصنوعی: این گنج که تو به من می‌دهی، از وجود من در دنیای عدم ذوب می‌شود.

هوش مصنوعی: این ساز حزن‌انگیز را در مجلس وصال، برای نیکبختی‌ام می‌نوازم، به شرطی که عشق را به یاد داشته باشم.

هوش مصنوعی: هر شعری که درباره شور و شادی او بگویم، ابتدا سخنی از عشق را آغاز می‌کنم.

هوش مصنوعی: این پاسخ به سوالی است که در مورد این جمله مطرح کرده بودم: «چه زمانی می‌توانم از این قفس آزاد شوم؟»