هوش مصنوعی: ساقی، زود برایم باده بیاور، چون من جوانی و خوشی‌ام را به باد داده‌ام.

هوش مصنوعی: از ظلم و ستم عشق تو به زاری می‌افتم و به جز یاد تلخ آن باده، چیزی به یادم نمی‌آید.

هوش مصنوعی: من در آتش سوزانده می‌شوم، اما نگران آنجا هستم؛ در این سو، به خاطر عشق، در آتش افتاده‌ام.

هوش مصنوعی: بدان که در اینجا آتش وجود دارد و مبادا که در آن سو بسوزم، زیرا در اینجا هیچ رهایی ندارم.

هوش مصنوعی: من از شعله‌های عشق هم نرم و لطیف می‌شوم، هرچند که ابزارم از پولاد محکم و سخت است.

هوش مصنوعی: در اینجا شاعر بیان می‌کند که توبه و پرهیزگاری او در واقع کافی نیست و نیاز دارد که در شب و صبح به یاد خدا باشد و در مسیر درست قدم بردارد. به عبارتی، صرف توبه کردن کافی نیست و او باید در هر لحظه به یاد خدا باشد و تلاش کند.

هوش مصنوعی: من تا زمانی که به عشق مشغول بودم، تمام مشکلات را به سمت خودم روانه کردم و راه را برای آن‌ها باز کردم.

هوش مصنوعی: دو چشمانم در حال مشاهدهٔ آب هستند، در حالی که دل من به شدت احساساتی پر از آتش است و بر خاک افتاده است؛ به این معنا که در دستانم عواطف و احساسات را می‌پرورانم.

هوش مصنوعی: من همه زندگی‌ام را وقف عشق کرده‌ام و تا زمانی که هستم، به آن پایبندم. هرچند از نظر جسمی آزاد به دنیا آمده‌ام، اما روحاً و از نظر احساسی وابسته به عشق هستم.

هوش مصنوعی: تنها عشق برایم ارزشمند است و در باقی عمرم با هیچ‌چیز دیگری مبارزه نمی‌کنم. حتی اگر زندگی‌ام بیشتر از صد سال طول بکشد، باز هم از عشق غافل نخواهم شد.

هوش مصنوعی: من از عشق خوبان و شادی‌هایی که همراه با آن است، جدا نخواهم شد و می‌خواهم به همین حالت ادامه دهم.

هوش مصنوعی: من از خوبی و بدی دنیا بی‌خبرم و تنها به این نعمت خداوند پناه می‌برم. ایزد، لطف خود را بیش از پیش بر من نازل کن.

هوش مصنوعی: من نه به کسی وابسته‌ام و نه از کسی فرار می‌کنم، نه از کسی خواسته‌ای دارم و نه در پی محبت کسی هستم.

هوش مصنوعی: من عاشق هستم و عشق، سرپرست و آموزگار من است. من دانش‌آموز و پیرو آن معلم بزرگ هستم.

هوش مصنوعی: به خاطر سختی‌هایی که کشیدم، به جستجوی طلا و ثروت نرفتم، بلکه به گنجینه‌ای از دانایی و خرد در درون خودم دست یافتم.

هوش مصنوعی: با دوستانم هم‌نوا هستم و مانند خودم در کنار استاد عقل به یادگیری ایستاده‌ام.

هوش مصنوعی: من فردی هستم کم‌زحمت و بی‌دردسر و پاک، که از تن و طینت خود شکرگزارم.

هوش مصنوعی: من بر تن خود حس می‌کنم که دستوری نافذ و قاطع وجود دارد و من به این دستور عمل می‌کنم.

هوش مصنوعی: در هر وضعیت و شرایطی که قرار بگیرم، خداوند در آن لحظه یاد من خواهد بود.

هوش مصنوعی: از هیچ‌کس امید خیر و نیکی ندارم، چون با همه مردم با صداقت رفتار می‌کنم.

هوش مصنوعی: خدایی که در هر نیازی کمکم می‌کند، خدایی که در هر دشواری پناهم می‌دهد.

هوش مصنوعی: من در هر لحظه از زندگی‌ام غرق در احساس او هستم، که لطف و نیکی او مثل تاجی بر سرم کار گذاشته شده است.

هوش مصنوعی: من هرگز از شکرگزاری به خاطر نعمت‌های او غافل نمی‌شوم، حتی اگر زنده باشم. خداوند به من لطف کرده و توفیق و قدرت عطا فرموده است.

هوش مصنوعی: من مانند قباد قوی هستم، پس از قناعت دست بردار. هرچند که دارای ثروت و مال نیستم، اما هنوز قدرت و توان دارم.

هوش مصنوعی: با دانشی که دارم، سرشار و خوشحالم و به خاطر آن از خداوند سپاسگزارم و شادابم.