هوش مصنوعی: در محل شهادت، زینب به شدت ناله می‌کرد و مانند هزاران زینب دیگر، به سوگ برادران و عزیزانش نشسته بود، همان‌طور که بر پیکر زیبای شهیدان اشک می‌ریخت.

هوش مصنوعی: گفت: بشمار کسانی را که بی‌تاب و گریانند، و بگذار تا من نیز مانند ابر در فصل بهار بگریم.

هوش مصنوعی: در روز جدایی از دوستان، تنها سنگ است که می‌تواند ناله کند.

هوش مصنوعی: هر کسی که ظلم را دیده باشد، سختی و درد آن را درک می‌کند، اما اگر خود به چشم ندیده باشد، فقط از دیگران شنیده است و شاید نتواند آن را به درستی حس کند.

هوش مصنوعی: ای شمر، چه کسی می‌تواند بدون دل‌بستگی به معشوق از جان خویش دست بکشد؟ هر کسی که طعم جدایی و دوری از محبوب را چشیده باشد.

هوش مصنوعی: می‌داند که قطع امید برای کسانی که منتظرند، بسیار تلخ و ناگوار است.

هوش مصنوعی: چشمم مانند سیلی قوی است و در حال جاری شدن؛ بگذارید تا با قطرات گلابی که از چشمم می‌ریزد، خودم را شستشو کنم.

هوش مصنوعی: در دنیای خیالات و توهمات، به نظر می‌رسد برادر من در یک سراب موجود است و من از این وضعیت می‌خواهم با فردی که کارش جابجایی مسافران است، درباره درد و رنجی که به خاطر او دارم صحبت کنم.

هوش مصنوعی: تا زمانی که باران نبارد، هیچ کس نمی‌تواند بر روی آتش (شرر) بپوشاند (محمل) و آن را خاموش کند.

هوش مصنوعی: او به مدینه رفت تا از ظلم و ناعدالتی‌هایی که به او و پیروانش رسیده، شکایت کند و از جد بزرگوارش خواست تا به او توجه کند.

هوش مصنوعی: این قوم بی‌خود و بی‌فکر ما را با ظلم و رفتارهای ناپسند خود تنها گذاشتند و حالا ما در حسرت و اندوه عمیق غرق شده‌ایم.

هوش مصنوعی: زمانی که در قیامت گناهکاران گریه می‌کنند و چشم‌هایشان پر از اشک می‌شود، نشان از حال و روز آنهاست.

هوش مصنوعی: سر خود را از خواب بردار، چرا که روز جدایی‌ات فرارسیده است و وقت استراحت به پایان رسیده و زمان تلاش و کوشش آغاز شده است.

هوش مصنوعی: زمانی که اسیران در شام به سر می‌برند، صبح برای اهل پاکی و عصمت می‌رسد و جانم به تحمل این شرایط رسیده است.

هوش مصنوعی: از آن‌قدر که دیر کرده‌ای، مشابه حالتی هستی که روزه‌داران در غروب افطار منتظرند.

هوش مصنوعی: اکنون به سمت شام از کربلا در حرکت هستم و شمر و سنان و خولی همراهان من هستند.

هوش مصنوعی: ما با دل پر از غم و اندوه دوستانم راهی را پیمودیم و از آن پس به دوستی تبدیل شدم، اما دشمنانم جانم را کشتند.

هوش مصنوعی: من مثل یک دشمن، به میان کسانی که دوستدارم رفتم.

هوش مصنوعی: وای بر لحظه‌ای که زینب در محمل با دستانی در زنجیر، سر حسین را در برابر خود ببیند.

هوش مصنوعی: سعدی می‌گوید که از غم و درد دل خود غافل نباش، چرا که در روزگار، محبت و دوستی بر دل‌ها سایه انداخته است.

هوش مصنوعی: تنها زمانی می‌توان از یک وضعیت یا موقعیت خارج شد که زمان مناسب فرا رسد.