هوش مصنوعی: در شب معراج، راهنمای مسیرها و صاحب مقام محمد(ص) که عقل و شناخت همه چیز را دارد، در دسترس بود.

هوش مصنوعی: منظور از این عبارت، مشاهده یک چهره زیبا و درخشان است که به مقام و شخصیت والای امیرالمؤمنین اشاره دارد. این تصویر زیبا نشان‌دهنده عظمت و مقام رفیع او در آسمان‌ها و در عالم معنوی است.

هوش مصنوعی: پیامبر از جبرئیل پرسید که این تصویر خاص و این چهره زیبا که در برابر من است، چه کسی است؟

هوش مصنوعی: ای کسی که وجود و هستی را به وجود آورده‌ای، ساکنان آسمان آرزو می‌کنند که تو را ببینند.

هوش مصنوعی: تا زمانی که نگاه ماه‌رو علی، دل من را مثل آینه روشن کند و نمایان سازد.

هوش مصنوعی: در پیشگاه خداوند، با تمام آرزوها و خواسته‌ها، بر روی زمین به احترام و در مقام ادب ایستاده‌اند.

هوش مصنوعی: ای کسی که باعث ظهور و پیدایش همه چیز در جهان هستی هستی، هر آنچه که وجود دارد، از توست و تویی که آن را به وجود آورده‌ای.

هوش مصنوعی: بنی‌آدم به لطف خداوند در زمین به وجود آمدند و از اتحاد و دوستی با حضرت علی (حیدر) بهره‌مند شدند.

هوش مصنوعی: آنها همیشه در کنار علی هستند و از خوشحالی و لذت دیدار او بهره‌مندند.

هوش مصنوعی: در جستجوی درک واقعیت و حضور، مانند این است که می‌گوییم: «پروردگارا، ما را از خاک می‌کنی.»

هوش مصنوعی: ای خدا، خواهش می‌کنیم که ما را هم به خواسته‌هایمان برسانی، به یاد درک وجود امام علی (علیه‌السلام) و مقام او.

هوش مصنوعی: آفریننده جهان دعوت جمعی از فرشتگان را در آسمان پذیرفت.

هوش مصنوعی: این شعر بیانگر آن است که شخصی از قابلیت‌ها و ویژگی‌های خویش به زیباترین شکل ممکن استفاده کرده و جلوه‌ای با عظمت و شکوهمند از خود نشان می‌دهد. در واقع، او به نوعی تجلی و زیبایی در وجود خویش رسیده است که می‌تواند باعث شگفتی دیگران شود.

هوش مصنوعی: در اینجا به این موضوع اشاره شده است که خلاقیت و توانایی هنرمند در ایجاد چیزی زیبا و جذاب می‌تواند بر جذابیت و زیبایی ظاهری آن اثر تأثیر بگذارد. در واقع، هنر و توانایی سازنده در ایجاد آثار ارزشمند، در زیبایی و جلوه‌گری آن اثر تجلی می‌یابد.

هوش مصنوعی: وقتی حیدر در حال طواف است، گروهی دیگری از ملائک هم دور او را گرفته‌اند.

هوش مصنوعی: دل سکان سما سال‌ها آرامش خود را از چهره شیر خدا یافته است.

هوش مصنوعی: این بیت اشاره دارد به اینکه کسی با کینه و نفرت، در حین سجده کردن، با تیغ خود بر سر امام المتقین (علی بن ابی‌طالب) ضربه می‌زند. در این تصویر، تضاد بین یک عمل عبادی و اعمال خشن و کینه‌توزانه به خوبی نمایان است.

هوش مصنوعی: در زمین، وجود خداوند را مانند شیر قوی و نیرومند می‌بینیم که با قدرت و شجاعت ظاهر می‌شود. در آسمان نیز، شخصیت حیدر (علی) با سربلندی و عظمت می‌درخشد و مقام والایش را نشان می‌دهد.

هوش مصنوعی: به خاطر او، زمین و آسمان به هم ریختند و همواره نعره و سر و صدا به پا شد.

هوش مصنوعی: جبرئیل از آسمان ندا داد: «به خداوند سوگند، بنیاد هدایت و راه راست را ویران کرده‌اند.»

هوش مصنوعی: وقتی که علی در خانه، بی‌پناه و بی‌تاب، از مسجد به سوی خانه می‌آمد.

هوش مصنوعی: آه کلثوم از شدت درد و ناراحتی، دلش به شدت پرخون شده و زینب با سوز و اندوه، چادرش را از سر برمی‌دارد.

هوش مصنوعی: مجتبی به شدت تحت تاثیر قرار گرفته و چشمانش پر از اشک و اندوه از مصیبت‌های حسین شده است. اشک‌هایش مانند خون، بر دامن حسین می‌ریزد.

هوش مصنوعی: امام آزمایش‌کننده چشمش را گشود تا حرم را از مردان و زنان آرام کند.

هوش مصنوعی: با زیبایی‌اش گفت: ای روشنی چشمانم، آن زمان گریه کن که جان پدر در خطر است.

هوش مصنوعی: از داغی که به وجود آمده، بدن او به شدت آسیب می‌بیند و قلبش به درد می‌آید.

هوش مصنوعی: ای حسین، ای فرمانده‌ای با چهره‌ای سرخ و دل‌انگیز، در زمین کربلا گریه کن و از آنجا نام و یاد خود را زنده نگه‌دار.

هوش مصنوعی: در آن زمان که مردم کوفه به شدت در حال تحریک و شورش هستند و به سوی قتل تو هجوم آورده‌اند، هر طرف که نگاه کنی، صف‌های بی‌پایان تشکیل شده است.

هوش مصنوعی: تو به شدت خواهان آب هستی، تا جایی که از تشنگی هر لحظه بی‌حال می‌‌شوی.

هوش مصنوعی: اگر به خاطر مرگ قاسم توانت کم شود و از سوگ عباس، وجودت خمیده گردد، نشان از عمق درد و رنجی است که در دل داری.

هوش مصنوعی: در اینجا اشاره شده است که در شرایط سخت و خطرناک، جایی که باید از چیزهای حیاتی محافظت کرد، خون یک کودک بی‌دفاع، به جای شیر که نماد زندگی و رشد است، بر زمین ریخته می‌شود. این تصویر نشان‌دهنده‌ی از دست رفتن بی‌گناهان و ناتوانان در درگیری‌ها و جنگ‌هاست.

هوش مصنوعی: نور روشن حقیقت از چشمان بینا و آگاه تو می‌تابد و به میدان قیامت می‌رسد.

هوش مصنوعی: در نهایت، ای گرامی، سرت به دست کوفیان به وسیله یک نی بلند خواهد رسید.

هوش مصنوعی: چهره‌ات مانند آفتاب درخشانی است که در پایان کار، در دل تنور رنگ و رونقش به خاکستری تبدیل می‌شود.

هوش مصنوعی: به زینب بگو که بدون صبر و حوصله، در فراق شام اشک بریزد و به خاطر رفتن آن جا ناراحت باشد.

هوش مصنوعی: روزی را تصور کن که در بازار شام، در برابر نگاه مردم خاص و عام، تو را به وسیله‌ای می‌برند و به حالت تحقیر آمیز در معرض نمایش می‌گذارند.

هوش مصنوعی: ناامیدی من از جهل اوست؛ پس در میهمانی یزید چه انتظاری داری؟

هوش مصنوعی: در آن زمان که از شدت ظلم و سختی به شدت درد می‌کشی، یزید را به خاطر بدرفتاری‌اش در یاد داشته باش.

هوش مصنوعی: از شدت خشم، چوبی بر لب پادشاه می‌زند که نشان‌دهنده‌ی عذاب و رنج تشنگان است.

هوش مصنوعی: نمی‌توانم به راحتی بنویسم، کمی توضیحات را کوتاه‌تر کن، این شرایط را.