هوش مصنوعی: سلطان سنجر روزی به سمت مرتع رفت تا شکار کند.

هوش مصنوعی: به هامون، تمامی شیرهای او در حال فعالیت و شکار هستند و هر سمت به دنبال دام انداختن مشغولند.

هوش مصنوعی: تو با تیر محبت، بر دل‌های شجاع و کوه‌مانند، صدمه‌ای زدی که شصت دلیری را به زمین انداخت.

هوش مصنوعی: با تدبیر او، شصت خنده به چمن زنی از غزالان شکار می‌کند.

هوش مصنوعی: او مانند مجنون شده و از پوست حیوانات بیابانی و مرده‌ها، لباس و پوشش ساخته است.

هوش مصنوعی: بهرام گور با روحی خسته، از زیر خاک قبرش برخواسته و ستایش و تحسین برانگیخته است.

هوش مصنوعی: ناگهان در آن شکارگاه، جنب و جوش یک شیر به وضوح در چشم شاه نمایان شد.

هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد که به دنبال شکار است و این کار را با تلاش و قدرت انجام می‌دهد تا به هدفش برسد.

هوش مصنوعی: ناگهان آنها متوجه شدند که قشر سوخته و آسیب‌دیده‌ای از یک کودک، در خون و خاک پراکنده شده است.

هوش مصنوعی: مادر و پدر چه چیزی از جامعه به دست آوردند که درباره‌ی کودک خود خبر دارند؟

هوش مصنوعی: در زمانی که او را از قنداقه بیرون آوردند، خونین و مجروح در نزد پادشاه گذاشتند.

هوش مصنوعی: پادشاه از حال نوزاد شیرخوار آگاه شد و به دلیل بی‌قراری او، پرس و جو کرد.

هوش مصنوعی: لشکر سلطان با ناراحتی و اندوه به نزد او رفتند و از افتخار و کرامت خاک را به سر خود می‌مالیدند.

هوش مصنوعی: این شخص به خاطر غم و درد خود، در حال غلتیدن در خون است و به خاطر بی‌رحمی و ظلمی که به او شده، حالش به شدت بد و جانش در خطر است.

هوش مصنوعی: پادشاه اشک‌هایش را از چشمانش بر روی دامان خود ریخت و در حالی که بر زمین افتاده بود، با حالت گریه، خود را بر زمین انداخت.

هوش مصنوعی: یک سینی طلا آماده کرده است، با شمشیری که بر گردن گذاشته و کتاب مقدسی در دست دارد.

هوش مصنوعی: نزد والدین آن بی‌گناه ایستاده و سرش را به نشانهٔ احترام خم کرده و از آن‌ها عذرخواهی کرد.

هوش مصنوعی: او به آنها گفت که اگر در کارهایمان اشتباهی رخ دهد یا خطایی از ما سر بزند، باید به حال مستمندان توجه کنیم و از رفتار ناپسند دوری کنیم.

هوش مصنوعی: برای اینکه در این دنیا به شما بدهکار نمانم، این پول را به جای خون شما می‌دهم.

هوش مصنوعی: اگر هدف شما طلا نیست، پس من از خطاهای بدنی که از قرآن دارم، می‌گذرم.

هوش مصنوعی: اگر کسی مورد نظر شما باشد، انتقام این سرو و این تیغ به خاطر قصاص گرفته می‌شود.

هوش مصنوعی: دوستان شاه از آن زمان که صبح روشن شد، به خاطر این غم بزرگ، در دلشان اندوهی عمیق احساس کردند و هر کدام در خود بغضی داشتند.

هوش مصنوعی: به خاطر اشتباهی که کرد، آن پادشاه خود را با ناراحتی و دردش اینگونه تسلیم کرد.

هوش مصنوعی: پس چرا حسین در کربلا با گریه و ناله به میان خیمه‌ها آمد؟

هوش مصنوعی: او با لب‌های آبی از کمبودی آب، کوچک‌تر از خودش را در آغوش رباب مشاهده کرد.

هوش مصنوعی: به خاطر تشنگی، آن کودک بی‌زبان با شدت و هیجان به سینه مادر می‌زند.

هوش مصنوعی: سلطان او را در حالی که ناتوان بود، از حرم خارج کرد و به سمت میدان حرکت داد.

هوش مصنوعی: گفت که با آن گروه ستمگر مستی که دنیاپرست هستند، یادآور شد که چه زمانی به کسی ستم می‌کنند.

هوش مصنوعی: اگر من بی‌خانمان هستم، پس بی‌تقصیر است که این کودک چه گناهی کرده که در کنار این مشکل قرار گرفته است.

هوش مصنوعی: این سخن به این معناست که در عالم وجود، هیچ قانونی برای مهمانی و حضور افراد وجود ندارد و این رسم و رسوم به طور حتم نمی‌تواند ثابت باشد.

هوش مصنوعی: به این کودک نیازمند رحم کنید و دهان خشک او را با آب تر کنید.

هوش مصنوعی: وقتی صدای مظلومانه وحید حرمله به گوش او رسید، از دل آن لشکر برخواست.

هوش مصنوعی: مردی با دلخوشی و طعنه‌ای تلخ، به دنبال فرصتی نشسته بود تا ضربه‌ای به دیگران بزند و کینه‌اش را به نمایش بگذارد.

هوش مصنوعی: بی‌خبر از ممنوعیت شکار در حرم، تیر ظلم به سوی اصغر پرتاب شد.

هوش مصنوعی: به طور اتفاقی، آن تیر از نشانه‌گیری بر گلوى آن کودک کوچک باز نماند.

هوش مصنوعی: حلقوم با ارزش آن شخص به خاطر دشمنی، بر بازوی پدرش دوخته شد.

هوش مصنوعی: او به چهره پدرش لبخند زد و با حالت چشمانش نشان داد که در دلش چه غمی دارد.

هوش مصنوعی: ای پدر، آیا از محبت و رضایت اصغر جان شیرین، در راه تو جانم را فدای او کردم؟

هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد که در این لحظه نمی‌توان به طور مختصر نوشت، بنابراین سعی کن این موقعیت را به شکلی ساده‌تر و کمتر پیچیده بیان کنی.