هوش مصنوعی: نقل شده است که پیامبر آخرالزمان، که از عربستان بود و در مکه زندگی می‌کرد، دختری به نام زینب داشت.

هوش مصنوعی: خدیجه به خواستگاری زینب رفت و خطبه‌ای برای ابی‌العاص در حضور پیامبر خواند.

هوش مصنوعی: من امید خود را به عرش خداوند و سود ابی‌العاص بُردم و این را از فضل و مقام پیامبر بزرگوار به دست آوردم.

هوش مصنوعی: پس از این که نبوت آغاز شد، پیامبر با فرمان الهی از مکه به یثرب مهاجرت کرد تا به مردم کمک کند و شفاعت کند.

هوش مصنوعی: زمانی که جنگ بزرگ بدر آغاز شد، پیشگیری و دفاع در برابر کافران و مشرکان آغاز شد.

هوش مصنوعی: سران مکه در آن رویداد به وسیله لشکر اسلام گرفتار شدند.

هوش مصنوعی: پس از بحث و مذاکراتی که بین طرفین صورت گرفت، تصمیم به اجرای قصاص (انتقام) گرفته شد، اما به منظور نجات و آزادی شخص متهم، فدیه‌ای تعیین کردند.

هوش مصنوعی: هر کس از مردم مکه که به مسلمانان کمک می‌کرد، در میان سپاه اسلام، یک اسیر داشت.

هوش مصنوعی: او برای خود طلا و نقره‌ای فراهم کرد و به سوی مدینه روانه شد تا با پادشاه جهان و هستی ملاقات کند.

هوش مصنوعی: به اسیر خود فدیه داد و او را آزاد کرد. سپس با خوشحالی و سرزندگی به سمت مکه حرکت کرد.

هوش مصنوعی: در مدینه کسی جز ابی‌العاص باقی نمانده بود و دیگر کسی از میان اسرا وجود نداشت.

هوش مصنوعی: برای نجات خود، زینب، به کمبود طلا و نقره توجه نکن و با تحمل هزاران زحمت و سختی، به پیش برو.

هوش مصنوعی: اگر او به من وفا نمی‌کند، من چه فدایی برای او باشم؟ آنچه که مثل زینت بخش زن شوهرش است، به او تقدیم می‌شود تا از درد و رنج نجات یابد.

هوش مصنوعی: به یادگار از بدی‌های او، مدت زمان زیادی را صرف کردم تا نوشته‌ای ارزشمند و درخشان تهیه کنم.

هوش مصنوعی: این بیت به توصیف فردی اشاره دارد که از گردن خود چیزی را بیرون می‌آورد و بر سر می‌گذارد. سپس در حال حرکت به سوی یثرب است و در آنجا به پدرش توجه می‌کند. در اینجا، می‌توان حس تعلق و ارادت به خانواده را مشاهده کرد.

هوش مصنوعی: چشم پیامبر به گردن‌بند محبوبش افتاد و دلش به خاطر غم، همانند آتش شعله‌ور شد، مانند آتش هیزم خشک.

هوش مصنوعی: چون به یاد عهد و وفاداری خدیجه خاتون افتاد، اشک چشمش مانند رود جیحون جاری شد.

هوش مصنوعی: به گریه، به جمعیت مهاجر و انصار (یاران پیامبر) گفت که به زینب و حال او نگاه کنید که چقدر در تنگنا و سختی قرار گرفته است.

هوش مصنوعی: مادری یادگاری از خود بر جا گذاشته که نشان‌دهنده احساسات عمیق و فدای خود برای فرزندش است؛ این یادگار به مانند اشک‌هایی است که حکایت از درد و عشق او دارد.

هوش مصنوعی: وقتی آن شخص او را به صورت زار و خسته دید که به خاطر غم زینب دلش شکسته است.

هوش مصنوعی: وقتی آن بزرگوار دیدند که زینب از غصه بسیار ناراحت و دلش شکسته است، حال او را بسیار غمگین و نگران کردند.

هوش مصنوعی: به امید آرامش، پیامبر آخر زمان را ستایش کردند و همه‌ی پیامبران گفتند که او بزرگ‌ترین خدمت‌گزار است.

هوش مصنوعی: ما از شوهر زینب ناامید شدیم و به خاطر او، تو را ای شاه، جان خود را فدای تو می‌کنیم.

هوش مصنوعی: فرزندت را به راه درست هدایت کن و بار سنگین غم و آرزوهایش را از دوشش بردار.

هوش مصنوعی: متأسفانه در کربلا دل پیامبر خدا به شدت آزرده و شکسته شد.

هوش مصنوعی: در زمانی که شمر، شخصی بد ذات، به خیمه‌های حسین حمله کرد و حرمت آن‌ها را زیر پا گذاشت، هدف او غارت و نابودی بود.

هوش مصنوعی: در میان خیمه، عابدی بیمار و تب‌دار نشسته بود. او روی یک زیرانداز قدیمی و پاره استراحت می‌کرد.

هوش مصنوعی: وقتی خولی بی‌رحم به عابدان نگاه کرد، حصیری را برداشت و او را به زمین انداخت.

هوش مصنوعی: زینب، دختر نبی، در زمانی که دشمنان به غارت پرداختند، صدای ستمدیدگان جهان را بلند می‌کند و به آن‌ها گوش می‌دهد.

هوش مصنوعی: اگر نتوانم از ظلم بنی‌زهره رهایی یابم، چون از ستم آن‌ها دچار پریشانی می‌شوم و در این حالت به گوشواره کلثوم گوش نمی‌دهم.

هوش مصنوعی: به صدای دل‌نواز آن زن گوش کن که از درد و غم سخن می‌گوید، مانند فاطمه که احساسات و حالت‌های تازه عروس را به تصویر می‌کشد.

هوش مصنوعی: یک ظالم به دلخواه خود تصمیم می‌گیرد که به سوی دشت بگریزد.

هوش مصنوعی: کعبه، که نماد روحانیت و مقدس است، بدون شرم بر بازوی خود افتاده و در خاک قرار گرفته است. این عمل به نوعی از بین بردن و بی‌احترامی به مقام و منزلت او اشاره دارد؛ به طوری که بر روی او خاک می‌ریزند.

هوش مصنوعی: او با گوشواره‌ای که دارد، توجه دیگران را به خود جلب می‌کند و در عین حال وقتی سرش برهنه است، به گونه‌ای به زمین می‌افتد که به شدت تحت تأثیر قرار می‌گیرد.

هوش مصنوعی: عقل و درک انسان به تماشای زینب نشسته است و او را با حالتی غمگین و پریشان می‌بیند. او در حالتی دردناک، دامان خود را به عنوان نشانه‌ای از دوری و اندوه گرفته است.

هوش مصنوعی: به گریه گفت: ای عمه، به من کمک کن و برایم یک لباس کهنه بپوشان تا از این درد و رنج رهایی یابم.

هوش مصنوعی: زینب، که دلی پر از غم دارد، به شدت گریه کرده و از عمق دلش می‌گوید: ای دل شکسته و بی‌تاب، چرا اینقدر ناراحتی؟

هوش مصنوعی: به دلیل بی‌پوششی و عدم آرامش، به چهره عمه‌ات نگاه کن که در حال حاضر در معرض دید است و به‌طور عریان به نظر می‌رسد.

هوش مصنوعی: برو ای آسمان! که دیده‌ام بنیاد تو ویران شود و همچون دل سینه‌ام، داغ و سوخته گردد.