هوش مصنوعی: گفته شده است که وقتی دوست خدا به سفر نزدیکی و عشق رفت، جهان را ترک کرد.

هوش مصنوعی: زمانی فرا رسیده است که قلب این زمانه، دیگر از این خانه پر از اندوه و غم رها شده و به سمت خوشبختی و شادابی حرکت کند.

هوش مصنوعی: به حالت بیماری و تب و تب و تاب افتاده بود و در این حال به در خانه پیامبری رفت و در زد.

هوش مصنوعی: فاطمه در پشت در ایستاده و به نشانه‌ی ورود کسی به آن مکان، به در می‌کوبد و سؤالی مطرح می‌کند.

هوش مصنوعی: او پاسخ داد که ای خانواده‌ی پاکی، من همان عرض نهانی و شفاعت‌کننده‌ی امت هستم.

هوش مصنوعی: جوان عرب به حضرت بتول گفت که در این زمان، وقت اجازه ورود نیست و پاسخی دریافت نکرد.

هوش مصنوعی: پس از مدتی او برگشت و دوباره درخواست اجازه ورود به حلقه را کرد.

هوش مصنوعی: در آن زمان، شاه امی با اندیشه‌ای هوشمندانه به سوی فاطمه آمد و با ناله‌ای پر از احساس به او نزدیک شد.

هوش مصنوعی: زود باشید و به طرف موردنظر بروید، و در بالای آن مکان، در ورودی را به روی پیام‌آور خدا باز کنید.

هوش مصنوعی: او به مانند همزن است که در میان گروه‌ها و جمعیت‌ها وجود دارد، سفیری است برای مرگ و شکست که پایه‌های لذت را نیز متزلزل می‌کند.

هوش مصنوعی: هیچ کس از ما به شیوه‌ی درست ادب را یاد نگرفته است، جز من که اذن گرفته‌ام.

هوش مصنوعی: وقتی ارواح به جمع می‌آیند و قدرتشان را به نمایش می‌گذارند، در نهایت به برکت بوسیدن پای پیامبر خدا، به حقیقت و وصال می‌رسند.

هوش مصنوعی: سلام کرد و با دو دست به نشانه احترام به سینه‌اش زد. سپس از روی محبوب خویش پرده برداشت.

هوش مصنوعی: اگر تو به دنبال نزدیکی به ما هستی و خواسته‌ات وصال ماست، پس از خداوند کمک بگیر و آغاز کن.

هوش مصنوعی: صدراعظم امت فرصتی از عزرائیل دریافت کرد تا جبرئیل با سرعت به او برسد.

هوش مصنوعی: سید دو عالم به جبرئیل گفت چگونه در این زمان مرا به تنهایی رها کردی؟

هوش مصنوعی: به خاطر ورود تو، ای آسمان، مقام و منزلت من را بالا ببر و ابتدایی‌ترین وسایل زیبایی جنت را فراهم کن.

هوش مصنوعی: بگو ببینم، آیا می‌دانی دربارهٔ نعمت‌های خداوند بخشنده چه می‌توان گفت؟ از من بشنو، شاید با شنیدن این صحبت‌ها، دل‌تان از غم‌ها شاد شود.

هوش مصنوعی: گفتند دوباره از نو حرارت و صفا را به من بازگرداندم و روح و جانم را در باغی پر از نعمت و زیبایی نوین افزایش دادم.

هوش مصنوعی: زاویه‌ای روشن از شادی و طراوت، چهره‌ای زیبا به خود گرفته و از عشق در دلش عطش و شوق ایجاد شده است. او با نگاهی پرشور، راه حوران را می‌نگرد.

هوش مصنوعی: از قبل از تو و پیروانت در روز قیامت، ورود به بهشت برای سایر امت‌ها ممنوع است.

هوش مصنوعی: در میانه‌ی آشفتگی و هیجان روز قیامت، نخستین چیزی که باید بر سرت باشد، تاج شفاعت توست.

هوش مصنوعی: پیامبر با اطمینان پاسخ داد که فرستاده‌ای از جانب خداوند است و از همه مشکلات و ناملایمات گذشته، حالا باید دل‌ها را از کینه و مشکلات آزاد کنیم.

هوش مصنوعی: در اینجا شخصی خطاب به کسی می‌گوید: "عزیزم، حالا که دل تو این همه سختی را تحمل کرده، چرا هنوز غمگینی؟ من همیشه در کنار تو هستم و به فکر توام."

هوش مصنوعی: جواب داد که ای فرستاده‌ی بزرگ، دیگر قلبم هیچ غمی جز غم مردم ندارد.

هوش مصنوعی: فرشته‌ای مقدس پیام یکتای خداوند را آورد و نوشت که خداوند می‌فرماید: «پروردگارت راضی است».

هوش مصنوعی: نگران نباش، پیر و جوان، زیرا در روز قیامت خداوند مهربان و توانمند حضور خواهد داشت.

هوش مصنوعی: از اهل نافرمانی به قدری تو را خواهند آمرزید که وقتی رضایت پیدا کنی، دل تو شاد و راضی خواهد شد.

هوش مصنوعی: چگونه ممکن است هزاران ذره خاک که نماد ندامت و پشیمانی هستند، بر سر امت تو بریزد و از شرم تو به آب تبدیل نشوند؟

هوش مصنوعی: دو چیز ارزشمند را به عنوان امانت به مردم سپرد، یکی کتاب آسمانی و دیگری عترت و نسل خود را به عنوان حجت و راهنمایی برای هدایت.

هوش مصنوعی: شکست نبی (پیامبر) حرمت کلام خدا و قلب پاک خاندان او را در دشت کربلا آسیب زد.

هوش مصنوعی: در داستانی نقل شده است که چگونه فردی، به تنهایی و بی‌کس، در مکانی جایی را نشان می‌دهد که حسین، شهید بزرگوار، در آنجا به خاک سپرده شده است.

هوش مصنوعی: دو طرف درگیر، به خاطر حق و حقیقت، به هم پیوسته بودند و وقتی یکی از آن‌ها به جراحات و دردهای خود توجه کرد، احساس سنگینی و غم را در دل خود حس کرد.

هوش مصنوعی: چشمش را باز کرد و به شمر بی‌دين نگاه کرد و گفت: «این فرد ناپاک و بی‌شرم، چه زیبا و نیکو نیست.»

هوش مصنوعی: ای کاش در برابر خدا و پیامبر که با تو بیگانه‌اند، مرا بشناسی و حالا که تشنه‌ام، به من توجه کنی یا نه.

هوش مصنوعی: ای شاه، تو را می‌شناسم؛ تو حسین هستی و جد تو پیامبر خدا است.

هوش مصنوعی: علی پدر تو و فاطمه مادر تو هستند و من از هیچ چیز و هیچ کس نمی‌ترسم و همیشه به خاطر تو پیش می‌روم.

هوش مصنوعی: او می‌گوید حالا که از کشتنم بیم دارد، باید با سرعت نشان دهم که چقدر دلم گرم است، حتی با یک قطره آب.

هوش مصنوعی: با کنایه گفت که ای سرور، آیا هنوز فکر می‌کنی که در کنار تو دروازه‌ای به سمت نعمت‌های بی‌پایان وجود دارد؟

هوش مصنوعی: بگو بیاید و در لحظه مرگ تو را سیراب کند و از دل خود برایت مایه بگذارد.

هوش مصنوعی: خنجر را برای کشتن آن امام بزرگ که بنیاد خوشبختی جهان است، بیرون کشید و همه چیز را برهم زد.

هوش مصنوعی: خسته شده‌ام از این ماجرا، اگر بیش از این به جزییات آن فکر کنم، ممکن است به حدی سردرگم شوم که زبانم بند بیاید.