هوش مصنوعی: این را شنیده‌ام که شاه جم، از جمع حشم ناصرالدین شاه قصه‌های جالبی دارد.

هوش مصنوعی: وقتی که لطف و مرحمت خداوند به حال او خوشی و سعادت را به ارمغان آورد، خوشبختی مانند حلقه‌ای به در خانه‌اش آمد.

هوش مصنوعی: از ایران کاروانی به راه افتاد که نماد وفا و دوستی است و مقصد آن کربلا می‌باشد.

هوش مصنوعی: با شوق و ذوق، خود را به آستان پادشاه نجف رساند.

هوش مصنوعی: وقتی که آن منطقه به آرامش و سکون رسید، به آنجا وارد شوید با امنیت و آرامش کامل.

هوش مصنوعی: آن مکان متعلق به شاه گردوه به عنوان نمادی از احترام و عظمت، در نجف و در وادی‌السلام قرار گرفت.

هوش مصنوعی: سربازان آن ستاره در آسمان، مانند سپاهی به سمت دامنه‌های بلند و کاخ‌های آسمانی حرکت کردند.

هوش مصنوعی: در آن منطقه، گوشه‌ای را برای نگهداری و پرورش حیوانات انتخاب کردند.

هوش مصنوعی: وقتی کاروان شاه از بالای خیمه تا پایین آن برپا شد، گروه‌های زیادی از سربازان و سواره‌نظام به صورت دسته‌دسته و جمعیت‌های بزرگ در آنجا حضور پیدا کردند.

هوش مصنوعی: چشم بینای او با دیدن قبر بوتراب به هدف خود رسید و از این زیارت خوشحال شد.

هوش مصنوعی: در عصر، پادشاه عجم بر تخت استراحت می‌کند و قدم می‌زند.

هوش مصنوعی: سلطان ناصرالدین ناگهان در صبح زود از خواب برخاست و با شتاب و سرعت به پا خیزد.

هوش مصنوعی: لبان زیبا و درخشان، به آرامی باز شدند و رازی را که در دل داشتند، با آهنگی خاص و ملایم به دیگران منتقل کردند.

هوش مصنوعی: فرمان داد که همراهان، چادر و محل استراحت را برپا کنند و راه را برای ادامه سفر باز کنند.

هوش مصنوعی: او رفت و در جایی دیگر سکنی گزید و برای خود مکانی راحت و مناسب فراهم کرد.

هوش مصنوعی: دل شاه از ناراحتی مهمانان شاد شد و از او این سؤال را کردند.

هوش مصنوعی: ای درخواست کننده در درگاه تو، کیقباد، پادشاه چین، از سرزمین قدرت، محصولی را برای تو برمی‌چیند.

هوش مصنوعی: ای پادشاه بزرگ، در سرزمین عرب چه چیزی باعث ترس و نگرانی تو شده است؟

هوش مصنوعی: چرا ای پادشاه، بر اساس قدرت خود از منطقه‌ای امن و آرام ترسی به دل راه داده‌ای؟

هوش مصنوعی: ای پرنده‌ای که اوج عزت را به دست آوردی و از بهشت برای خود خانه‌ای درست کردی، چرا در این مکان ناچیز زندگی می‌کنی؟

هوش مصنوعی: در خواب، نمایان شد و جلوه‌ای از حقیقت وجود خداوند دادگر بر من ظاهر گشت.

هوش مصنوعی: رشته ایمان، پیوند محکم دین است و امیرالمؤمنین منبع و سرچشمه این ایمان به شمار می‌رود.

هوش مصنوعی: با ناراحتی فرمود که چرا از سرزمین آرامش، احترام را ترک کرده‌ای؟

هوش مصنوعی: از یاد نبر که این زمین احترام خاصی دارد، چرا که محل دفن مؤمنان است.

هوش مصنوعی: تو او را برای بزرگ و جوان، به عنوان مکانی برای نگهداری و پرورش حیوانات ساخته‌ای.

هوش مصنوعی: در اینجا صدایی به کلیم (موسی) از جانب خداوند آمد که دستور داد نعلین (کفش‌ها) خود را درآورد.

هوش مصنوعی: بدون درنگ از خودخواهی دست بردار و هرچه زودتر این سرزمین مقدس را ترک کن.

هوش مصنوعی: اگر چنین است ای اهل یقین، پس باید به خاک قبر مومنان احترام گذاشت.

هوش مصنوعی: چرا مردم شام به حرمت جسم امام تشنه‌کام بی‌توجهی کردند و آن را به باد دادند؟

هوش مصنوعی: نور چشم پیامبر از بالای عرش بر این جسم پر زخم و چاک، به زمین فرود آمد.

هوش مصنوعی: دشمن بدی که ارزش ندارد، هر چیزی که به تن داشت را از پا تا سرش دزدید.

هوش مصنوعی: آن‌ها با زدن چوب و سنگ و عصا، کار را بر بدن او دشوار و خونین کردند.

هوش مصنوعی: قاتل به پهلوی او ضربه‌ای می‌زند تا از عمق دلش آگاه شود.

هوش مصنوعی: محل سجده پیامبر رحمت برای جهانیان، با خون پیشانی‌اش به رنگ سنگ درآمد.

هوش مصنوعی: پیکانی که به کمرش اصابت کرده، به گونه‌ای شده که سرش از میان کمرش نمایان است.

هوش مصنوعی: دشمنی با حق باعث می‌شود که فرد مانند ماه که با تیغ مورد حمله قرار می‌گیرد، درخشش و زیبایی خود را از دست بدهد.

هوش مصنوعی: افزایش یافت مانند بلایی که بر پیکر شمر نادان آمد و با خنجر بر سرش فرود آمد.

هوش مصنوعی: این بیت به معنای آن است که ساختن و شکل‌ دادن به چیزی از نی، در حالی که از پشت به آن نگاه می‌شود و با یازده ضربه از هم جدا می‌شود. به عبارتی، به یک فرایند پیچیده و دقیق اشاره دارد که نیازمند دقت و توجه است.

هوش مصنوعی: تا زمانی که کسی به میزبانی برسد، فردی بی‌خود و بی‌دین به او آسیب می‌رساند.

هوش مصنوعی: در مورد او به شدت رفتار کردند، گاهی در آشپزخانه مشغول بود و گاهی بر درخت.

هوش مصنوعی: در شهر شام، فرزند هندی به خاطر احترام و ارج گذاری، تلافی و پاسخ دادی انجام داد.

هوش مصنوعی: در میخانه و در میگساری، آن فرد بی‌شرم مشغول زیبایی بخشیدن به ظرف طلایی است.

هوش مصنوعی: عرش، که مانند آسمان بی‌پایه و اساس است، به قدری بی‌احترامی شده که حرمت آن کاملاً شکسته شده است.

هوش مصنوعی: به خاطر خشمش، با خیزران بر لب زینب، آتش به دلش می‌زند.

هوش مصنوعی: این جمله به معنای این است که در این موقعیت خاص، امکان نوشتن وجود ندارد و بهتر است هر چه می‌توان به صورت مختصر بیان شود. به نوعی، نویسنده احساس می‌کند که شرایط اجازه تفصیل را نمی‌دهد و باید به سراغ کلمات کمتر و خلاصه‌ خدمت آورد.