هوش مصنوعی: هر شب جمعه با صدا و شور فاطمه طاهره، بهترین زن‌ها در حال نوا و نیایش است.

هوش مصنوعی: به سوی نینوا می‌نگرد و با صدای بلند می‌گوید که به صف کربلا بروید.

هوش مصنوعی: کرب و بلا روشنایی چشمان من است. سید مظلوم حسین کجاست؟

هوش مصنوعی: دوست و همراه من کسی است که در سختی‌ها همیشه یار و پشتیبان من بوده و در برابر مشکلات، حامی و یاور من است.

هوش مصنوعی: یار و کمک‌کننده و راهنما داشتم، اما اکنون چرا هیچ‌کدام از آن‌ها در کنار من نیستند؟

هوش مصنوعی: کربلا و بلا، نور چشمان من هستند؛ حسین، سید مظلوم من، کجا است؟

هوش مصنوعی: عون کجا رفت؟ جعفر بی‌یارش کجاست؟ قاسم بدون همدم و دل‌دارش کجاست؟

هوش مصنوعی: حضرت عباس، علمدار (پرچم‌دار) کجاست؟ و علی اکبر، جوان زیبا و خوش‌چهره کجاست؟

هوش مصنوعی: کرب و بلا، مکان مصیبت و درد است، و من به دنبال نور و روشنی آن هستم. آقای مظلوم حسین، با عظمت و مقامش، کجاست؟

هوش مصنوعی: طوطی خوش آواز بهشتی که علی اصغر با لحن شیرینش سخن می‌گوید.

هوش مصنوعی: به میدان رفت تا آب زنده‌ای پیدا کند، اما صدایش به چه دلیلی در نینوا نیست.

هوش مصنوعی: ای دنیا، کربلا و مصیبت چه شد؟ کجاست آن دو چشم روشنی که حسین، شهید مظلوم آنجاست؟

هوش مصنوعی: کجا است آن حرم مقدس که زینب، دختری پاک و صبور، در آن از درد و اندوه رنج می‌برد؟

هوش مصنوعی: بخت سکینه به خواب رفته و شمر لعین در چنگال او گرفتار شده است.

هوش مصنوعی: کرب و بلا، جایی است که در آنجا نور و روشنی وجود دارد، و من در جستجوی سید مظلوم حسین هستم.

هوش مصنوعی: خیمه‌ای که بدون پادشاه و امام است، در نتیجه ظلم یزید به آتش کشیده شد و ویران شد.

هوش مصنوعی: شمر وقتی سر پسرم را برید، چرا آن را از پشت جدا کرد؟

هوش مصنوعی: کربلا و بلا در نظر من مانند نور چشم هستند، وای به حال من که کجاست سید مظلوم حسین؟