هوش مصنوعی: شاه تشنه‌ای که لب‌هایش خشک شده، در زیر فشار و خطر آب، آرزوی شمشیر من را دارد.

هوش مصنوعی: من به خاطر عشق و زیبایی که در چهره یار می‌بینم، آرزو دارم که پرواز کنم و به سوی او بروم، حتی اگر تیرها هم در این مسیر به من اصابت کنند.

هوش مصنوعی: ای جوان زیبا و خوش‌چهره اکبر، از غم تو تا چه زمانی بسوزم و همه موجودات و عالم را به آتش این داغ بسپارم؟

هوش مصنوعی: من به شدت آرزو دارم که در این دنیا مشهور و تاثیرگذار شوم.

هوش مصنوعی: کودک یتیم حسن مجتبی از عمه‌اش خواسته که او را آزاد کند و رها بگذارد.

هوش مصنوعی: برای عشق و محبت به عم م جان می‌سپارم، چرا که بهشت در کنار شهزادگان است.

هوش مصنوعی: من آرزومند کسی هستم که مانند اصغر بی‌شیر باشد.

هوش مصنوعی: وقتی شمر با ظلم و ستم، تقدیر را به دست خود می‌گیرد، بر روی بازوی کسی که طعمه‌ای از حرم است، قفل می‌شود.

هوش مصنوعی: زینب از این وضعیت نگران نباش، در مسیر شام تنها نیستی و همسفر داری که به تو کمک می‌کند.

هوش مصنوعی: من آرزومند شنیدن صدای زنجیری هستم که بر پایم آویخته شده است.

هوش مصنوعی: زن در این واقعه‌ی دردناک، بی‌صدا و با پوششی پاره به سر و سیاهی به تن، خود را جمع و جور می‌کند.

هوش مصنوعی: برای رهایی از این غم بزرگ که به خاطر فقدان پیشوای دین است، باید تلاش کنی.

هوش مصنوعی: من آرزوی توانایی در نوشتن و بیان افکار و احساسات خود را دارم.