شمارهٔ ۷ - تاریخ وفات مرحوم حاجی غلامحسین
هر که قدم زد چو غلامحسین
در ره تحصیل مقام حسین
مست ز جان کرد گذر مردوار
از اثر نشئه جام حسین
رفت سوی کرببلا از وطن
بهر زیارت به سلام حسین
گفت چو موسی ارنی تا شنفت
مژده رویت ز کلام حسین
چون زر خالص بدل خویش زد
سکه اخلاص به نام حسین
سوی وطن آمد و بگشود بال
طایر روحشن ز پیام حسین
شد ز فنا ساکن ملک بقا
زنده دائم به دوام حسین
بخت بلندش چو غزل بهشت
عاقبت افکند به دام حسین
خامه (صامت) پی تاریخ گفت
بد به جنان جای غلام حسین
شمارهٔ ۶ - تاریخ وفات مرحوم میرزا صالح مداح: سپهر بیوفا تا تیر عدوان در کمان داردشمارهٔ ۸ - ماده تاریخ: داد کز بیداد کردون وز جفای آسمان
اطلاعات
وزن: مفتعلن مفتعلن فاعلن (سریع مطوی مکشوف)
قالب شعری: غزل/قصیده/قطعه
منبع اولیه: سید صادق هاشمی
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
هر که قدم زد چو غلامحسین
در ره تحصیل مقام حسین
هوش مصنوعی: هر کسی که مانند غلامحسین در راه رسیدن به مقام حسین تلاش و کوشش کند، در مسیر پیشرفت و ترقی قدم برداشته است.
مست ز جان کرد گذر مردوار
از اثر نشئه جام حسین
هوش مصنوعی: مردی که تحت تأثیر عشق و محبت قرار گرفته است، از حال و هوای خود خارج شده و به سرزمین دیگری پا گذاشته، جایی که نشانههایی از شوق و عشق به حسین وجود دارد.
رفت سوی کرببلا از وطن
بهر زیارت به سلام حسین
هوش مصنوعی: به سمت کربلا از وطن رفت تا به زیارت و سلام حسین بپردازد.
گفت چو موسی ارنی تا شنفت
مژده رویت ز کلام حسین
هوش مصنوعی: موسی گفت: «خدا را ببینم!» و وقتی این درخواست را کرد، بشارت دیدار چهره تو از کلام حسین را شنید.
چون زر خالص بدل خویش زد
سکه اخلاص به نام حسین
هوش مصنوعی: چون طلا خالص، بر خود، سکهای از صداقت و خلوص به نام حسین زده است.
سوی وطن آمد و بگشود بال
طایر روحشن ز پیام حسین
هوش مصنوعی: به وطن بازگشت و پرواز روحش را آغاز کرد، او از پیام حسین آگاه شد.
شد ز فنا ساکن ملک بقا
زنده دائم به دوام حسین
هوش مصنوعی: از بین رفتن باعث شد که در ملک جاویدان، حسین زنده و همواره باقی بماند.
بخت بلندش چو غزل بهشت
عاقبت افکند به دام حسین
هوش مصنوعی: سرنوشت خوب او مانند شعر بهشتی، در نهایت به دام حسین گرفتار شد.
خامه (صامت) پی تاریخ گفت
بد به جنان جای غلام حسین
هوش مصنوعی: قلم تاریخ به زیبایی داستانی را روایت میکند که در آن، به بهشت مقام و منزلت غلام حسین اشاره دارد.