هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که در دنیایی که پر از ظلم و ستم و ناملایمات است، هیچ وقت نمی‌توان به طور کامل از تغییرات و دسیسه‌های جهان راحت بود و آسوده خاطر زندگی کرد. زندگی همواره با چالش‌ها و مشکلات همراه است و انسان‌ها تحت تأثیر حوادث و بدی‌ها قرار دارند.

هوش مصنوعی: این دنیا به ظاهر آرامش دارد اما در حقیقت پر از غم است و لذت‌های آن مانند یک عزا به نظر می‌رسد. شادی‌هایش همیشه در سایه اندوه است و فصل بهار آن نیز شبیه به پاییز است.

هوش مصنوعی: زمان و ماه در خیال خود، به فکر از بین بردن خردمندان و بزرگترهاست و روز و شب در اندیشه آسیب زدن به پیران و جوانان می‌گذرد.

هوش مصنوعی: محمد، یادآور مظلومیت در دشت کربلا، زمانی که به دنیا نگاه کرد، آن را پر از غم و ناله مشاهده کرد.