هوش مصنوعی: مانند جسد حسین که در آفتاب تشنه مانده است، نمی‌دانم چرا دوباره آفتاب را حریف شدم یا به یاد آن افتادم.

هوش مصنوعی: آیا از آسیب‌ها و ظلم‌هایی که بر او رفته، بس نبود؟ چرا آفتاب بر آن جسم بی‌سر می‌تابید؟

هوش مصنوعی: اگر در دامن حضرت زهرا (س) کسی وجود داشته باشد که به شدت تشنه است، پس چرا شرم نمی‌کند از بزرگبان و مادر همه قیامت، خورشید؟

هوش مصنوعی: وقتی که سرپرست دین از زمین بلند می‌شود، تعجب می‌کنم که چرا آفتاب از کوه‌های شرق طلوع می‌کند؟

هوش مصنوعی: کودکان یتیم با پا و سر برهنه در مسیر زندگی خود با سختی‌ها روبرو می‌شوند. آن‌ها به رغم مشکلات و دردهایی که دارند، می‌درخشند و نور امید و زندگی را در وجود خود حمل می‌کنند.

هوش مصنوعی: دیدن چهره‌های زیبا و جوان مانند نیلی، باعث شد که شمر به بی‌رحمی و ظلم خود ادامه دهد. اشک‌ها مانند جوی خون از چشمانم سرازیر می‌شود و آفتاب در دل من می‌تابد.

هوش مصنوعی: وقتی چادر پاکی و عفت زینب را از سرش برداشتند، آن شب، انگار تاج سلطنتی را از سر خورشید برداشتند.

هوش مصنوعی: وقتی زینب را در جشن یزید با سر برهنه دید، آفتاب به خاطر شرم پیامبر در ابرهای پنهان شد.

هوش مصنوعی: مانند سرنوشت غمبار زینب و کلثوم، به خاطر اندوهی عمیق، به شدت دست به سینه و سر خود زده‌اند.

هوش مصنوعی: بی‌صدا از خانه‌ات تا اینجا که به این مرحله رسید، از غم عمیق و سوزناک تو، نور آفتاب هم تیره و تار شد.