هوش مصنوعی: متأسفم که نتوانستم از نور و گرمی آفتاب برادرم بهره‌مند شوم و این موضوع عمیقاً مرا غمگین و ناراحت کرده است.

هوش مصنوعی: شمر به من اجازه نداد که نگاهی به تو بیندازم، تا شاید از آن دیدار چیزی برای سفر به شام و یاد برادرم به دست آورم.

هوش مصنوعی: امشب در خواب، چشمانم به تو نمی‌نگرند و دیگر نمی‌توانم منتظر روزی باشم که برادرم خوابم را ببیند.

هوش مصنوعی: من که دل‌سوزی و درد کشیدنم به اختیار خودم نیست، چطور می‌توانم از آتش زجر و رنج کم کنم یا از آن فاصله بگیرم؟

هوش مصنوعی: اگر کوفیان اجازه بدهند که گریه کنم، می‌توانم به سادگی بنیاد این دنیا را با آب برچینم.

هوش مصنوعی: اگر یزید در شام مرا بخواهد، چگونه می‌توانم از مجالس شراب دل بکنم؟

هوش مصنوعی: در روز قیامت، داستان چوب و لب حسین را بیان می‌کنم، زمانی که برادرم سرش را از خاک بیرون می‌آورد.