گنجور » صامت بروجردی » کتاب المراثی و المصائب » شمارهٔ ۷

شمارهٔ ۷ - زبان حال حضرت سکینه

دریغ و درد که نگذاشتند جان پدر

تن مبارکت از آفتاب برادرم

نداد شمر امان کز رخت نگاهی سیر

برای توشه شام خراب برادرم

اگر به خواب رود بی‌تو دیده‌ام امشب

دگر ز روز جزایش ز خواب برادرم

مرا که سوختن دل به اختیاری نیست

چگونه از سر آتش کباب بردارم

برای گریه اگر کوفیان مجال دهند

بنای عالم امکان ز آب بردارم

اگر به شام یزیدم به نزد خود طلبد

چگونه پاسوی بزم شراب بردارم

کنم حکایت چوب و لب حسین (صامت)

به روز حشر چو سر از تراب برادرم

وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)

قالب شعری: غزل/قصیده/قطعه

منبع اولیه: سید صادق هاشمی

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.