هوش مصنوعی: ای علی اکبر، جوان و شیرینم، کجایی؟ چرا از من دور شدی، ای پسر عزیز و نازنینم؟

هوش مصنوعی: اگر تو به فکر مادر پیرت نبودی، ای جوان، تا ابد از نظر من دور خواهی بود.

هوش مصنوعی: تو مرا به حالتی غریب و در رنج و سختی گذاشتی و خود رفتی، در حالی که جوانی تازه‌کار بودم و تو همسفر من بودی.

هوش مصنوعی: امیدوارم که خداوند، مانند سایه‌ای بر سر من، همیشه مراقب و نگهدار من باشد و از من دور نشود.

هوش مصنوعی: خداوند قلب قاتل تو را نرم کند تا شاید به خاطر قتلت، او از کینه‌ورزی و انتقام‌جویی دست بردارد و به آرامش برسد.

هوش مصنوعی: به خاطر دوری تو، ای لیلا که برای من مانند عصای پیری هستی، کم کم کارم به جایی رسید که زندگی‌ام به حالت خمیده و کمان مانند درآمد.

هوش مصنوعی: من دعا می‌کنم که خداوند نگهدار جان تو باشد، اگر هم کمکی از من برسد، باید بگویم که صدای ناله‌ام بی‌اثر است.

هوش مصنوعی: پس از رفتن تو، وقتی به شام و کوفه سفر کنم، هیچ‌کس نسبت به حالت اسیری من رحم نخواهد کرد، حتی اگر چشمانم پر از اشک باشد.

هوش مصنوعی: هزار بار سپاس که قسمت و شانس من به شادی و خوشی تو رسیده و مرا در مراسم عزاداری‌ات همراهی می‌کند.