هوش مصنوعی: اگر رئیسان دینی امیدی به شفاعت نداشتند، از روزگار این همه رنج و درد نمی‌کشیدند.

هوش مصنوعی: او در زمان‌هایی که زخم‌های عمیق و دردهای دلش را تحمل می‌کرد، فقط هدفش جلب رضایت خدا بود و به هیچ چیز دیگری فکر نمی‌کرد.

هوش مصنوعی: دشمنان بسیار زیاد بودند و او تنها به خدا تکیه داشت و به غیر از او هیچ یاری و پشتیبانی نداشت.

هوش مصنوعی: او می‌خواست به مقام بلند شهادت برسد، اما بیچاره با تیر بر تن خود، توان پرواز و رسیدن به آن را نداشت.

هوش مصنوعی: زمین و آسمان از رنج‌های او آگاه شدند، اما او خود از حال خویش بی‌خبر بود.

هوش مصنوعی: زیر فشار و چالش‌های زندگی، تنها با خدا مناجات و ارتباط داشتم و هیچ تکیه‌گاه دیگری جز او نداشتم.

هوش مصنوعی: به قدری در یاد خداوند غرق بود که دیگر نه به غم برادرش فکر می‌کرد و نه به فرزندش.

هوش مصنوعی: سنگ سخت به خاطر درد و فریاد او نرم شد و اشک او به قلب شمر ستمگر تأثیری نداشت.

هوش مصنوعی: زینب که از مدینه به سمت کربلا حرکت کرد، به نظر می‌رسید که خبر از این سفر و اتفاقاتی که قرار است بیفتد، نداشت.

هوش مصنوعی: حسین در میدان نبرد، سکینه را با خود نبرد و اگر او را می‌برد، در آنجا کسی برای نوحه‌خوانی بر سرش نبود.

هوش مصنوعی: اگر لیلا در کربلا یا در شام هم بود، باز هم جز رود اکبر، فرزندی با فضیلت و ارزشمند نداشت.

هوش مصنوعی: هیچگاه در روز و شب، لب تشنه‌ی این پادشاه از غم و رنج، آرامش نداشت و دلش سپری در برابر تیرهای خطر نداشت.