هوش مصنوعی: من جانم را فدای جسم بدون کفن تو می‌کنم، به خاطر اینکه بر روی خاک تو خواب برادر را ببینم که به خواب مشهور شده است.

هوش مصنوعی: زینب با درد و غم به وداع تو آمده است. از من بپرس که خواهرم، چه کسی نقاب تو را برداشته است.

هوش مصنوعی: اگر من در زمان وداع با تو، پوشش نداشتم و تو را تنها گذاشتم، مرا ببخش که از بی‌احترامی به تو شرمنده‌ام.

هوش مصنوعی: هرگز یادم نمی‌رود که تا روز قیامت، برادر به خاطر عذاب تشنگی دلش بی‌تاب و ناآرام است.

هوش مصنوعی: وقتی ابن سعد به تو قطره‌ای آب هم نمی‌داد، دیگر چرا آن بی‌شرم جوابی به تو نداد؟

هوش مصنوعی: شمر با دشنه به گردن تو نزدیک شد، در حالی که تشنه بود و حتی یک قطره آب هم به تو نداد. چرا بر مواضع ثابت و استوارت تکیه نکردی؟

هوش مصنوعی: من از خولی که وعده مهمانی از تو را داده، نگرانم که در آشپزخانه خانه ویران تو، چیزی بدی در انتظارم باشد.

هوش مصنوعی: من در شگفتم که پس از این، راه رسیدن به وصالت کدام است، آیا به سوی شهر شام می‌رسد یا وعده‌ای برای نوشیدن شرابت وجود دارد؟

هوش مصنوعی: دیگر از گناه خود نترس، ای غمگین، زیرا که شاه شهیدان در روز حساب، شفیع تو خواهد بود.