هوش مصنوعی: Entering اربعین است و اشک‌هایم همچون سیلابی به چشم‌هایم سرازیر می‌شود. به نظر می‌رسد زینب با دل‌گسسته از سفر باز می‌گردد.

هوش مصنوعی: در کربلا هنوز صدای ناله و گریه وجود دارد و از آنجا خبرهایی درباره اسیرانی که به سمت شام می‌روند، به گوش می‌رسد.

هوش مصنوعی: چراغ راهنمایی در دلِ آتش و اندوه می‌زند و به روحانی می‌گوید که سکینه بر سر مزار پدرش می‌آید.

هوش مصنوعی: با وجود اینکه پایش به خاطر خارهای تیز و زبر آسیب دیده است، باز هم پسر به سر قبر پدرش می‌رود.

هوش مصنوعی: صدایی از طرف شام می‌شنوم، انگار که ام‌لیلا به سوی جسد پسرش می‌آید.

هوش مصنوعی: ای کاش کسی پیامی به علی اکبر می‌داد که مادرت که پیر شده، از سفر برمی‌گردد.

هوش مصنوعی: تنها قاسم داماد از این موضوع مطلع است که عروس تازه، دوباره برای دیدار، از سر می‌آید.

هوش مصنوعی: در شب خوشی و لذت، اگر از وصال معشوقی چون درخت نخل محروم شوی، نگران مباش؛ به زودی آن شکست را فراموش کرده و شادی به سراغت خواهد آمد.

هوش مصنوعی: اگر علی اصغر بداند که مادرش رباب با دو پستان پر از خون و درد به او نزدیک می‌شود، چه حالتی پیدا می‌کند.

هوش مصنوعی: بلبل آیا ممکن است از شور و شوقش، تمام درد و رنجی که به خاطر تیر و تشنگی متحمل شده را فراموش کند و دوباره به پرواز درآید؟

هوش مصنوعی: ای نسیم، به عباس بگو که از جا بلند شود؛ چرا که ام کلثوم به خاطر شوق و عشق، کمرش خم شده و به سوی او می‌آید.

هوش مصنوعی: پس از این، کسی را به نام کنیز بودن نبر، چون دل شکسته او به زودی خبردار می‌شود.

هوش مصنوعی: چرا تو به زبان نیاوردی که در کنار قبر حسین (ع)، خون دل و اشک فراوان جاری می‌شود؟