هوش مصنوعی: شام و وداع شاه شهیدان، لحظه‌ای فرا رسید که نوبت سکینه، یکی از اسرا، برای رفتن بود.

هوش مصنوعی: در این جمله، می‌توان گفت که شخصی از پشت یک شتر به زمین افتاده و سپس لب به گلوی بریده یک شخص مقدس یا مهم می‌گذارد. این حرکت نمادی از احترام و ادای احترام به آن شخص است، که در اینجا به نوعی به شهادت و فداکاری او اشاره دارد. حسّی از آسیب و ناراحتی نیز در این تصویر نهفته است.

هوش مصنوعی: به گریه گفتم که ای جان، جانم فدای جسم تو که از هم جدا شده است! ای پدر، از بدن تو سر تو جدا شده است.

هوش مصنوعی: من نمی‌گذارم که بر زخم بدنت بگذارم، نه معجزه‌ای که از سر تو بردارم و کفن تو کنم.

هوش مصنوعی: چشمانت را باز کن و تماشا کن که چگونه صورت این کودک یتیم به خاطر سیلی زده شده کبود شده است.

هوش مصنوعی: خوشا به حال علی‌اکبر و علی‌اصغر که در کنار تو، پیکر بی‌سرشان بر زمین افتاده است.

هوش مصنوعی: ای جان من، در سفر تو همیشه همراهی هستم. لحظه‌ای برای یتیمان خود مهربانی کن و به آن‌ها محبت نشان بده.

هوش مصنوعی: اگر به شام نمی‌آیی، ای امام، از طرف من خواسته‌هایمان را به شمر ذی‌الجوشن منتقل کن.

هوش مصنوعی: ای غریبی که در کربلا به سر می‌بردی، از تو خداحافظی می‌کنم، ای شهید که با خنجر شمر به زمین افتادی، خداحافظ.

هوش مصنوعی: دیگر حرف نزن و ساکت باش، بهتر است مدتی درباره حال و احوال دیگر کودکان صحبت کنیم.