هوش مصنوعی: امروز بر سر بوتراب زنگ‌زده‌ای می‌زند و از یک طرف به خاطر غم آخرین پیامبر گریان است.

هوش مصنوعی: این بیت به توصیف حالتی از ناپایداری و اضطراب در جهان و هستی می‌پردازد. می‌توان گفت که چهار رکن اصلی در وجود با حالت ناپایدار و شش جهت مختلف، هر یک دچار تلاطم و عدم ثبات هستند. همچنین، اشاره به این دارد که آسمان نیز تحت تأثیر این ناپایداری در حال تغییر و تحول است، به گونه‌ای که از یک سو درگیر بی‌نظمی و چرخش می‌باشد.

هوش مصنوعی: جسم مبارک فاطمه به حالت پاره‌پاره بر زمین افتاده و تیر نیزه‌ای به یک سو رفته است، در حالی که نور خورشید از طرفی دیگر می‌تابد.

هوش مصنوعی: اصغر بی‌دفاع، در حالیکه تیری در گلوی مادرش فرورفته، در میان ناله و گریه به حالتی همچون صدای ساز رباب در یک سمت است.

هوش مصنوعی: زینب مانند اشک چشم، در کنار رود فرات، به یاد علی (ع) در انتظار یک قطره آب است و این انتظارش به شدت احساس می‌شود.

هوش مصنوعی: قاسم، داماد، در یک جا زیر پاهای اسب‌ها به همراه عروس قرار دارد و خون او باعث شده تا زمین رنگین شود.

هوش مصنوعی: بهار و زیبایی‌هایی که به نسل پیامبر تعلق دارد، به خزان و از بین رفتن گل‌ها تبدیل شده است. در این حال، از یک سو گلچین زیبایی‌ها و عطر گل‌ها به یکباره از بین می‌رود و به غارت می‌رود.

هوش مصنوعی: داستان را این‌گونه می‌توان بیان کرد که موهای سیاه و زیبا اکبر در یک سو با خاک و خون آغشته است، در حالی که دل لیلا به شدت در آشفتگی و تردید به سر می‌برد و در پیچ و تاب است.

هوش مصنوعی: زیر چتر طلایی، در یک طرف فرزندی از سعد لعین که عابدی بیمار و نالان است از داغ و شوق.

هوش مصنوعی: در دل زهرا، آرزوی مرگ جوانان شکل می‌گیرد، چرا که او از دیدن جوانان کامیاب، حسرت و ناراحتی دارد. در واقع، این حسرت نتیجه بخل و کم‌دانی زاده مرجانه است که خود به مقام و کامیابی نرسیده است.

هوش مصنوعی: آن خارها در مسیر شام، برای کودکان یتیم، به مانند زخم‌هایی در راه زندگی است. کلثوم و زینب، با دلی پر از غم و تحمل، دست کودکانهٔ آن‌ها را در دستان خود گرفته‌اند و همچون بانویی قوی، در برابر مشکلات ایستادگی می‌کنند.

هوش مصنوعی: از کجا باید جانم را بردارم؟ بعد از این همه درد و رنج، گریه‌ام یک طرف و ناله‌ام یک طرف، و اضطراب نیز در طرفی دیگر قرار دارد.