هوش مصنوعی: وقتی که محمدباقر به درجات معنوی و نزدیکی به خداوند رحیم رسید، احساس شوق و فزونی در عشق و نزدیکی به خالق را در دل خود تجربه کرد.

هوش مصنوعی: این دنیا جز غم و اندوه و سختی چیز دیگری ندارد. بار سنگین تلاش و عذاب‌هایش دردناک و نگران‌کننده است.

هوش مصنوعی: چشم خود را به خاطر ویژگی‌های ناپسند و ناپاکی‌های زمانه بسته بود، اما وقتی دوباره چشمش را باز کرد، به دنبال عطاها و نعمت‌های بی‌نظیر و سخاوتمندانه‌ای بود که وجود داشت.

هوش مصنوعی: هنگامی که ندای ارجعی را از پیام الهی شنید، به سمت باغ نرفت تا روحش همچون نسیمی آزاد شود.

هوش مصنوعی: با تمام اشتیاق و نعمت‌های حضور و نزدیک شدن، از پستی جسم رها شده و در شاخه درخت طوبی ساکن شده است.

هوش مصنوعی: عمر در ستایش پیامبر و خانواده‌اش شعر زیبا و دلنشینی سروده است که با مهارت و سلیقه خاصی تنظیم شده و به شکل مستقیم و بدون پیچیدگی بیان شده است.

هوش مصنوعی: آسمان وقتی که بی‌نظیری و فضیلتش را دید، فرم و زیبایی‌اش را مثل یک یتیم در خاک پنهان کرد.

هوش مصنوعی: در روز پنجشنبه، از ماه محرم شانزدهم گذشت و مهمانی به دعوت کسی رفت که به خواندن شعر معروفی در زاق قدیم مشغول بود.

هوش مصنوعی: برای تاریخ وفات او، قلم (حاجب) نوشت که خداوند او را به آرامش جاوید در بهشت برین برساند.