هوش مصنوعی: من از راویان معتبر شنیده‌ام که این داستان راست و درست است.

هوش مصنوعی: قبل از اینکه مردمان به یاد بیاورند، قدرت خدایی از نخستین روزها چگونگی شکل‌گیری گل آدمی را به تصویر کشید.

هوش مصنوعی: وقتی که شیطان به ترفندهای خود موفق شد، فرشتگان به سجده و اطاعت از او مأمور شدند.

هوش مصنوعی: همه موجودات به این فرمان تسلیم شدند و فقط ابلیس بود که از انجام سجده انکار ورزید.

هوش مصنوعی: به خودم گفتم: من از آتش ساخته شده‌ام و او از خاک است. اگر از سجده‌ی او کنار بکشم، چه اهمیتی دارد؟

هوش مصنوعی: وقتی که کسی با تکبر و خودخواهی به او نزدیک شد، لعنتش مثل گردن‌بند در گلویش گرفتار شد.

هوش مصنوعی: وقتی که او بر آتش ناز ورزید، آتش به سوی او غران شد و سوزان‌تر گردید.

هوش مصنوعی: پس از آنکه اسبِ خودخواهی و تکبر به زمین فرود آمد، گفت: ای موجود پاک و زنده!

هوش مصنوعی: هرگاه که از درگاه تو خارج می‌شوم و شرمنده می‌شوم، به یاد می‌آورم که پاداش اعمال نیکویم چه شده، ای پروردگار.

هوش مصنوعی: فریادی از سوی قاضی عدالت‌خواه به گوش می‌رسد که ای گناهکار، آنچه را می‌خواهی بخواه.

هوش مصنوعی: شیطان گفت: ای خدا، از تو سه خواسته دارم.

هوش مصنوعی: شیطان چنین گفت: ای پروردگار، سه خواسته را برای من انجام بده.

هوش مصنوعی: اولین چیزی که می‌خواهم این است که به من پاداش بندگی‌ام را بدهی، و من زندگی ابدی را از تو طلب می‌کنم.

هوش مصنوعی: دوم آنکه تو بدون هیچ هزینه‌ای به من راهنمایی کنی، در تمام وجود و وابستگی‌های هر یک از انسان‌ها.

هوش مصنوعی: موضوع سوم من، ای خداوند بخشاینده، بماند برای وقتی که نیاز آن احساس شود.

هوش مصنوعی: ندایی از مقام بلند و بزرگی شنیدم که گفت: ما خواسته‌ات را برآورده کردیم.

هوش مصنوعی: از آن روز، آن بدگمان به دنیا و مردم مشکوک شد و باعث گمراهی و سردرگمی بندگان گردید.

هوش مصنوعی: سومین موضوع به وضوح نمایان شد، همانند ظهور واقعه عاشورا در کربلا.

هوش مصنوعی: وقتی فرزند زهرا از بالای زین به زمین افتاد، در حالت تنهایی و بی‌کسی قرار گرفت.

هوش مصنوعی: او به طور تنها و بی‌خبر از دیگران، سر بر خاک نهاد و آماده بود تا به خاطر شهادت قیام کند.

هوش مصنوعی: در آن لحظه، شیطان تصور کرد که اگر این شاه بی‌نظیر کشته شود، چه خواهد شد.

هوش مصنوعی: اگر در این کار شفاعتی حاصل شود، تمام تلاش‌های من بی‌فایده و بی‌نتیجه خواهد بود.

هوش مصنوعی: عاصی‌ها از مجازات و گناه خود می‌گریزند و من همین حالا می‌خواهم با چهره‌ای سیاه و گناهکار در این راه بمانم.

هوش مصنوعی: می‌خواهم با ترفندهایم او را به زحمت بیندازم تا شاید از صبرش خسته شود و ناراحت شود.

هوش مصنوعی: بگو ای خداوند، کارهای بزرگ را ببینید که زمان رسیدن به هدف سوم فرارسیده است.

هوش مصنوعی: سومین نکته‌ای که می‌خواهم بگویم این است که وقتی کسی بی‌پوشش و بی‌حجاب وارد شود، مانند این است که آفتاب به آسمان می‌تابد.

هوش مصنوعی: در آن لحظه، تمام حرارت و عشق روشن و واضح به جسم حسین می‌تابد.

هوش مصنوعی: وقتی که این آرزو را داشت، ناگهان پیامی به او رسید که به نوعی که می‌خواست، به مانند خورشید تابید.

هوش مصنوعی: چنان نور و درخشش از وجود معشوق ساطع شد که همچون دود از زمین به آسمان رفت و همه جا را فرا گرفت.

هوش مصنوعی: امام به شدت تشنه شد، به گونه‌ای که حتی طعم و گفتار او نیز تحت تاثیر این تشنگی قرار گرفت.

هوش مصنوعی: وقتی با هم آشنا شدی، مانند چیزی خشک و بی‌روح geworden که صدایش از چوب بلند می‌شود.

هوش مصنوعی: از هر زخم او خون به جوش آمد و از جمع فرشتگان صدای بلندی برخاست.

هوش مصنوعی: در آن لحظه، جبرئیل از درگاه خداوند بزرگ به سمت زمین حرکت کرد.

هوش مصنوعی: او بال‌های خود را سایبان قرار داد تا از بدنش که پر از زخم‌های تیر و نیزه است، محافظت کند.

هوش مصنوعی: پادشاهی که تشنه بود، نگاهش را به جبریل دوخت و با تمام نیازش از او خواست.

هوش مصنوعی: ای جبرئیل، این پرده‌ای که بر سرم است، مانع ارتباط من و محبوبم شده است.

هوش مصنوعی: در این لحظه تنها به محبوبم فکر می‌کنم و هیچ چیز دیگری برایم ارزش ندارد.

هوش مصنوعی: اگر منظورت از محبت و کمک، نیکی کردن به من است، پس برو و مانند سایه‌ای بر سر جوانان من باش.

هوش مصنوعی: برو و بر روی علی اکبرم سایه بگستر، زیرا به فرزند کوچک‌ترم علی اصغر نیاز دارم.

هوش مصنوعی: اگر چیزی نیاز داری و به کمک من نیازمند هستی، به کسی که به او وابسته‌ام و مورد علاقه‌ام احترام بگذار و به او پناه بیاور.

هوش مصنوعی: او به دو آتش دچار شده؛ یکی آتش حسرت که همیشه داغ و سوزان است و دیگری آفتابی که او را می‌سوزاند و رنجش می‌دهد.

هوش مصنوعی: به آرامی از کنار خسرو عبور کن و لحظه‌ای سایه‌ات را بر زخم عباس بیفکن.

هوش مصنوعی: برو به سمت خیمه‌ای و دل غمگین خود را زیر سایه عابدان قرار بده.

هوش مصنوعی: کسی که به شدت تشنه است و به خاطر این شدت عطش، در بستر افتاده و بی‌حال شده است.

هوش مصنوعی: وقتی که دم دیگری شود، ای جبرئیل، همسرم در این دشت بی‌ارزش و خوار خواهد بود.

هوش مصنوعی: بدون چادر و لباس، بدنم کاملاً عریان است و همه چیز نمایان است.

هوش مصنوعی: هر جا که این افراد بروند، سایه خود را بر سر کودکان یتیم بیندازند و از آن‌ها حمایت کنند.

هوش مصنوعی: به ویژه به خرابه‌های شهر شام برو، جایی که هیچ سقفی بالای سر نیست و فقط آسمان را می‌بینی.

هوش مصنوعی: به لحظه‌ای به محبت و مهربانی با کودکان داریوش بپرداز و بگذار که آنها در سایه حمایت و محبت تو باشند.

هوش مصنوعی: اگر شعر تو مورد تأیید قرار گرفت، آن را در بهشت به پیامبر ارائه کن.