هوش مصنوعی: از روزی که بیابان جنون به من پناه داد، اشتیاق و عشق مانند قیس عامری در دل من جای گرفت.

هوش مصنوعی: کسی که در دیار دیوانگی صدا زد مجنون را، مانند من، به شدت مجذوب و حیران است پیش روی زیبایی لیلی من.

هوش مصنوعی: بارها تلاش کردم از محبت و وابستگی خودم به او رها شوم، اما در نهایت، به خاطر وفاداری‌ام، همچنان به او وابسته ماندم.

هوش مصنوعی: نگاه من به تو آسان است و برای این کار، منت را بر دوش می‌کشم؛ اگر روزی دیگران از روی لطف، طلبی از من کنند.

هوش مصنوعی: درخت طوبی برای احترام به قامت او خم می‌شود، و اگر سرو و چهره برافراشته من در حرکت بیفتند، زیبایی و شکوه او را نشان می‌دهند.

هوش مصنوعی: سال‌ها به دنبال محبوبی بوده‌ام که به من وفا نکرده است، تا اینکه در نهایت چشمانم تو را انتخاب کردند.

هوش مصنوعی: این زهد خشک و بدون عشق و احساس، در نهایت مرا رسوا کرد. ای کاش در میان جمع رندان و اهل دل، جای من بودی و از زندگی شور و شوق می‌چشیدم.