هوش مصنوعی: پس از سال‌ها که آن کسی که به ما ظلم می‌کرد، به ما نگاه کرد و ما را بیدار کرد، آن شخص همواره در خواب و غفلت بود، حالا به نوعی بیدار شده است.

هوش مصنوعی: ای خدا، دل او را نرم کن تا از جدایی رنجیده نشود؛ جز دعا کردن برای معشوقی که دلش آزرده است، کاری از دست من برنمی‌آید.

هوش مصنوعی: بلبل از ابتدا همواره می‌خوانده و از درد و غم خود شکایت کرده است. با این حال، ما نیازی به یادگیری این شیوه نداریم.

هوش مصنوعی: سکوت و درون‌نگری خود را حفظ کن و مانند غنچه‌ای که هنوز شکفته نشده‌ای، خاموش باش. مانند گل، این راز را به کسی نگو و آن را در دل نگه‌دار.

هوش مصنوعی: اگرچه نمی‌توانم صحبت کنم و کلامی از من بیرون نمی‌آید، اما با این حال، اگر سرم را از بدن جدا کنند، مانند شمعی خواهم بود که نورش بیشتر می‌شود.

هوش مصنوعی: ای دل، دیدی که چطور آن کسی که مژه‌هایش به گونه‌ای خاص و زیباست، در نهایت چگونه مرا از خود جدا و بیگانه کرد و بخت و اقبال من به کجا برگشته است؟

هوش مصنوعی: ای کسی که به خاطر فریاد دیگران آن‌ها را ساکت کردی، اما چرا مانع از تلاش و جنبش کسی که در خون خود غلطیده نمی‌شوی؟