صامت بروجردی » غزلیات » شمارهٔ ۱۵

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>از تیر خطا کردن تو دل گله‌مند است</p></div>
<div class="m2"><p>ای سخت کمان قیمت یک تیر تو چند است</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>هر چند بود بخت من غمزده کوتاه</p></div>
<div class="m2"><p>الحمد که اقبال تو امروز بلند است</p></div></div>
<div class="b" id="bn3"><div class="m1"><p>اهل خردم پند دهند از چه نگویند</p></div>
<div class="m2"><p>با خوبش که دیوانه کجا قابل پند است</p></div></div>
<div class="b" id="bn4"><div class="m1"><p>از محنت بیداری شبها خبرش نیست</p></div>
<div class="m2"><p>آن را که سحر تکیه به دیبا و پرند است</p></div></div>
<div class="b" id="bn5"><div class="m1"><p>(صامت) قدح زهر غم و درد جدایی</p></div>
<div class="m2"><p>مردانه به سرکش بره دوست که قنداست</p></div></div>

شمارهٔ ۱۶

از تیر خطا کردن تو دل گله مند است
ای سخت کمان قیمت یک تیر تو چند است
هر چند بود بخت من غمزده کوتاه
الحمد که اقبال تو امروز بلند است
اهل خردم پند دهند از چه نگویند
با خوبش که دیوانه کجا قابل پند است
از محنت بیداری شبها خبرش نیست
آن را که سحر تکیه به دیبا و پرند است
صامت قدح زهر غم و درد جدایی
مردانه به سرکش بره دوست که قنداست

شمارهٔ ۱۴

شمارهٔ ۱۵

از تیر خطا کردن تو دل گله‌مند است

ای سخت کمان قیمت یک تیر تو چند است

هر چند بود بخت من غمزده کوتاه

الحمد که اقبال تو امروز بلند است

اهل خردم پند دهند از چه نگویند

با خوبش که دیوانه کجا قابل پند است

از محنت بیداری شبها خبرش نیست

آن را که سحر تکیه به دیبا و پرند است

(صامت) قدح زهر غم و درد جدایی

مردانه به سرکش بره دوست که قنداست

شمارهٔ ۱۵

اطلاعات

حاشیه ها