هوش مصنوعی: اگر در دامن من چیز ارزشمندی نیست، دل من همچنان به خاطر اندوه و داغی که دارد، شهادت می‌دهد.

هوش مصنوعی: همیشه جیب و کناره‌های وجودم از اشک چشمم پر است؛ چون بهاری که همیشه در من وجود دارد، هیچ‌گاه پاییزی ندارد.

هوش مصنوعی: از آن‌قدر نصیحت‌هایی که از دیگران شنیده‌ام، حالا این نتیجه‌گیری را دارم که آنچه اکنون در کنار من است، سزاوار من است.

هوش مصنوعی: بعد از کشته شدنم، خونم را از روی صورتم پاک نکنید، زیرا این لکه یادگاری از ظلم یارم است.

هوش مصنوعی: از تیرهای مشکلات زمانه، لحظه‌ای پرواز کردم و هیچ‌گاه نگفتم که من، این موجود ضعیف، طعمه‌ی این تیرها هستم.

هوش مصنوعی: من شبانه هزار قاصد را فرستادم تا به او خبر برسانند، ولی او هیچ‌گاه نگفت که من در انتظار او هستم و احساس تنهایی می‌کنم.

هوش مصنوعی: اگر به جایی بروی که عاشقان را می‌کشند، سکوت تو همانند صدای نی حاکی از غم و اندوه من خواهد بود.