هوش مصنوعی: روزی از روی عبرت و پندآموزی، حضرت عیسی‌بن مریم به جهانیان نگریست.

هوش مصنوعی: پرستو چه زمانی دیده شده که برای خود خانه بسازد؟

هوش مصنوعی: لبان زیبا و دلربا مانند غنچه‌ ای که در حال شکفتن است، واقعاً به این موضوع اشاره دارد که با یاران خاص و وفادار خود چنین سخنانی را بیان کرد.

هوش مصنوعی: این جمله به این مفهوم اشاره دارد که زبان انسان نیز دارای محدودیت‌هایی است و نمی‌تواند تمام احساسات و عواطف را به خوبی منتقل کند. اما در عین حال، زبان به نوعی به نیازهای اولیه انسان مانند آب و غذا مرتبط است و نشان‌دهنده پیوستگی انسان با زندگی مادی‌اش می‌باشد.

هوش مصنوعی: به unlike من که جایی برای آرامش ندارم، از این دنیای مادی هم به هیچ جا تعلق ندارم.

هوش مصنوعی: اگر طبیعت تو به سمت ساختن و حفظ مقام و منزلت گرایش دارد، گفتند...

هوش مصنوعی: بگو تا با تلاش و عزم راسخ، برایت خانه‌ای بلند و باشکوه بسازیم.

هوش مصنوعی: باغی که در آن قرار دارد، به قدری زیبا و شکوهمند است که تمامی زیبایی‌هایش از آسمان هم بالاتر و ممتازتر به نظر می‌رسد.

هوش مصنوعی: در خلال گفت‌وگو، آن را ادامه می‌دادند تا به نزدیکی دریا رسیدند.

هوش مصنوعی: او گفت در آن دریای پرفراز و نشیب که امواجش به آسمان می‌رسند.

هوش مصنوعی: از جوانمردی و جوان‌مردی کردن، مکانی بیافرینید که در آن، استقامت و سچ‌گویی درستی حاکم باشد.

هوش مصنوعی: به او گفتند: ای روشنایی جهان، آیا کسی بر این بنا که بر آب ساخته شده، پایه‌ای نهاد؟

هوش مصنوعی: اگر این تصور واقعی باشد، بعید است که از عقل سر بزند و این اندیشه غیرممکن به نظر می‌رسد.

هوش مصنوعی: او لبخندی زد و به دیگران گفت که این داستان نیز برای من هدفی داشت.

هوش مصنوعی: دنیا مانند دریای عمیقی است که در هر لحظه، افرادی در آن غرق می‌شوند و به عمق آن فرو می‌روند.

هوش مصنوعی: ساختمانی که پایه‌اش بر آب باشد، همیشه در خطر خراب شدن است و هرگز پایدار نخواهد ماند.

هوش مصنوعی: جهان ساکت و آرام چه جایی برای زندگی می‌تواند باشد، مگر برای کسی که بسیار دیوانه و غیرمعمول باشد.