هوش مصنوعی: هفتمین قبله، امام رضا (علیه السلام) است که وقتی از مدینه خارج شد و به سوی خراسان رفت، باعث شد که سرزمین خراسان از جن و انسان به شادی و خوشحالی برسد.

هوش مصنوعی: حضرت جبرئیل در بالاترین مرتبه آسمانی به خاطر غم دل پیامبر، به نوحه‌سرایی پرداخت و اشک‌هایش ریخت.

هوش مصنوعی: آسمان گفت که تقی به دلیل ظلم و ستم مامون، یتیم و بی‌پدر شد.

هوش مصنوعی: در شهر طوس، روشنایی‌های الهی درخشید و به خاطر این نور، ماه به ماهی تبدیل شد.

هوش مصنوعی: آن تاج که زیب و زینتی برای سروری است، سبب شد تا جنت‌الفردوس به ملکوت آسمان‌ها تبدیل شود و از ناپاکی‌ها رها شود.

هوش مصنوعی: سرانجام مامون خواست که نور عدالت را خاموش کند.

هوش مصنوعی: آن قلب تاریک، زهر کشنده‌ای را در انگور پنهان کرد، و از این زهر شعله‌ای در دل مردم به وجود آمد.

هوش مصنوعی: در سرزمین خراسان، کسی که نشانه‌های حق را به وضوح نشان می‌داد، به دلایل کینه‌توزانه به طرز اندوه‌باری کشته شد. این حادثه تا روز قیامت برای گبر (زرتشتی) و مسلمان باقی خواهد ماند و همه از آن آگاهی خواهند یافت.

هوش مصنوعی: به خاطر غم و اندوه مظلومیت فرزند پیامبر، دلم بشدت شکسته و غمگین است.

هوش مصنوعی: وقتی که آن زهر سنگین در دل تو نشسته، اضطراب آن به قلب ما نیز آسیب می‌زند و حالتی از سوزش در دل ما ایجاد می‌کند.

هوش مصنوعی: در سرزمین بی‌کسی، در حالی که باد ملایمی می‌وزید و دلش پر از درد و احساسات بود، او با زیبایی و دلربایی خاصی به سخن آمد.

هوش مصنوعی: کی صبا اگر از خراسان به مدینه بیفتد، چه زمانی خواهد بود؟

هوش مصنوعی: به فرزندم بگو، ای تقی، دیگر غم من را بیشتر نکن و با جدایی‌ات مرا بیشتر آزار نده.

هوش مصنوعی: زمان برای جدایی فرا رسیده و نمی‌توانم بیشتر از این در تنهایی بمانم. در انتهای عمرم، تنها آرزوی من این است که دوباره چهره نیکو و مهربانت را ببینم.

هوش مصنوعی: ای عزیز، زودتر خودت را به من برسان، چون وقت سفر فرا رسیده است.

هوش مصنوعی: چشم‌های زیبا و دلربا، همچون زهر یک قاتل، مرا به طرز عجیبی به درد و رنج کشید. در نهایت، در تنهایی و غم مانند دیگران، جانم را فدای این عشق می‌کنم.

هوش مصنوعی: هرچند که من شاه هستم و در نظر مردم بی‌ارزش و حقیر به نظر می‌رسم، اما زیر سرم هیچ چیز به جز خشت و خاک نیست.

هوش مصنوعی: ای پسر، تو به خاطر غم و اندوه یتیمی، به مرز نابودی نزدیک شده‌ای.

هوش مصنوعی: هیچ کس نبود که در لحظه‌ی آخر به بالینم بیاید یا بعد از مرگ، مرا در خاک دفن کند و تشییع کند.

هوش مصنوعی: هر کس که در غم و اندوه باشد، صدای ناله و سوگواری‌اش به دل دیگران می‌نشیند. اما کسی که در غربت بمیرد، نزد دیگران ارزش و احترامی ندارد.

هوش مصنوعی: خصوصاً زمانی که مثل من کسی در برابر تیرهای ستم مامون سپر شود.

هوش مصنوعی: تقی از مدینه به سوی محل دفن رضا رفت و در غربت، برای او مراسم تکفین را برپا کرد و این کار در گورستان باوفا انجام شد.

هوش مصنوعی: به یاد بیاور مظلومی را که نور دل خیرالنساء، یعنی حضرت فاطمه (سلام‌الله‌علیها)، است و پنجمین نفر از اهل عبا، که در دشت کربلا مورد ظلم قرار گرفت.

هوش مصنوعی: آنچه با او در آن دشت پر از وحشت و خطر اتفاق افتاد،

هوش مصنوعی: ظلم و ستم به شدت در زمین گسترده شده است و حتی اگر بر بالاترین مقام‌ها و ثروت‌ها باشی، باز هم نمی‌توانی از عواقب ناشی از بی‌دین بودن و ناپاکی رهایی یابی. بالعکس، زیبایی و ناز و نعمت‌هایی که از دست داده‌ای، دیگر به تو بازنمی‌گردد.

هوش مصنوعی: ابن‌سعد به سراغ دل غمگینش آمده است تا از زهر سم اسب، دارویی بسازد که به جسم نگران و دل‌آزرده‌اش کمک کند.

هوش مصنوعی: زینب که به خاطر گرفتاری‌هایش در وضعیت بی‌خانمانی قرار دارد، زمانی که از این داستان آگاه شد، احساسات و واکنش‌های متفاوتی را تجربه کرد.

هوش مصنوعی: سرنوشتی که برای کنیز مادر خود به نام فضه رقم زده، به این صورت است که به او دستور می‌دهد برای آرامش قلبش به سوی نیستان برود.

هوش مصنوعی: بوی بشارت از تو ای شیر در نینوا! دیگر هیچ مسلمانی در یاری پیامبر خود نیست. بیا و کمک کن که از خاندان سفیان برمی‌خیزد.

هوش مصنوعی: هرچه در مورد ظلمی که به فرزندان حضرت زهرا (س) رفته بگویم، این ظلم و ستم بیشتر و بیشتر می‌شود.

هوش مصنوعی: ای کاش در آن لحظه‌ای که شیر به کنار بستر حضرت پیامبر آمد، او با زبان حال خود این را گفت: ای فرزند آخرین پیامبر.

هوش مصنوعی: این چه وضعیتی است ای عزیز بزرگوار! تو را به عنوان کسی که مقام و ارزش والایی داری، شناختند، اما مردم کوفه که دارای خُلق و خوی زشت هستند، قدر تو را ندانستند.

هوش مصنوعی: ملک و مملکت به خاطر این ماجرای تلخ و دردناک به شدت دچار آشفتگی و تغییر شد.