هوش مصنوعی: پسر علی حلاج، اهل اصفهان است و مردی درویش و کم‌گوی است. او صحبت‌های نیکی دارد و چون هنوز جوان است، امید می‌رود که در شعر پیشرفت کند. این دو مطلع از اوست:

هوش مصنوعی: زمان وداع من پر از ناراحتی است و اینجا مثل یک ویرانه به نظر می‌رسد. آرزو دارم که فدای محبوبم بشوم و جانم را در پای او نثار کنم.

هوش مصنوعی: ای کاش تنها یک جان دارم و در درونم هزار آرزو و خواسته وجود دارد. ای کاش دست دشمنی که به دنبال آسیب رساندن است، از من دور شود و مرا راحت بگذارد.