گنجور

۲۶۱- حافظ خو گره

تبریزیست و نقش ها و صورت ها را طوری می بندد و در هجو عمل ها دارد و از جمله برای مولانا زینی که بغایت سیاه و جسیم بود عملی بسته تاریخ وفات او خرس سیاه پیدا کرده و روی برویش بسیار میخواند و بسیار میخورد با وجود آواز گرفته خوانندگی هم میکند و اعتقاد تمام بشعر خود دارد خاطر به زیب و زینت خود می گمارد و خود آرای است تخلصش فراقی است این مطلع از اوست :

دمبدم میگردم از شوق لب لعل تو مست
لعل جان بخش تو را خاصیت بسیار هست

اطلاعات

قالب شعری: غزل/قصیده/قطعه
منبع اولیه: ویکی‌درج

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

تبریزیست و نقش ها و صورت ها را طوری می بندد و در هجو عمل ها دارد و از جمله برای مولانا زینی که بغایت سیاه و جسیم بود عملی بسته تاریخ وفات او خرس سیاه پیدا کرده و روی برویش بسیار میخواند و بسیار میخورد با وجود آواز گرفته خوانندگی هم میکند و اعتقاد تمام بشعر خود دارد خاطر به زیب و زینت خود می گمارد و خود آرای است تخلصش فراقی است این مطلع از اوست :
هوش مصنوعی: این شخص اهل تبریز است و به گونه‌ای هنرمندانه شکل‌ها و الگوها را می‌سازد و در فعالیت‌هایش انتقاد دارد. یکی از مثال‌ها، شخصیت مولانا زینی است که بسیار تنومند و سیاه‌پوست بود. او در مورد تاریخ وفات خود عمل خاصی انجام داده که به نوعی مانند خرس سیاه به نظر می‌رسد و مدام چیزی می‌خورد و می‌خواند. با اینکه صدایش گرفته است، همچنان به خوانندگی ادامه می‌دهد و به اشعار خود اعتقاد راسخ دارد و به زیبایی و تزئین خود اهمیت می‌دهد. او به خودآرایی علاقه‌مند است و تخلصش "فراقی" است. یکی از اشعار او نیز آغازش به این صورت است:
دمبدم میگردم از شوق لب لعل تو مست
لعل جان بخش تو را خاصیت بسیار هست
هوش مصنوعی: همواره به شوق لب‌های سرخ تو در حال گشت و گذارم و از نوشیدن زیبایی تو سرمست می‌شوم، چرا که وجود تو خواص فراوانی دارد.