۲۶۰- مولانا قاسم علی قصه خوان
از مشهد است بسیار خوش طبع بود و قصه را بچاشنی و حرارت میخواند. این مطلع از اوست :
چو تویی نبوده هرگز بوفا و مهربانی
بتو هیچکس نماند تو بهیچ کس نمانی
۲۵۹- مولانا آشفته قصه خوان: از استر آباد است و در شاعری و قصه خوانی سخنش خالی از اثری نبود این مطلع از اوست :۲۶۱- حافظ خو گره: تبریزیست و نقش ها و صورت ها را طوری می بندد و در هجو عمل ها دارد و از جمله برای مولانا زینی که بغایت سیاه و جسیم بود عملی بسته تاریخ وفات او خرس سیاه پیدا کرده و روی برویش بسیار میخواند و بسیار میخورد با وجود آواز گرفته خوانندگی هم میکند و اعتقاد تمام بشعر خود دارد خاطر به زیب و زینت خود می گمارد و خود آرای است تخلصش فراقی است این مطلع از اوست :
اطلاعات
قالب شعری: قصیده
منبع اولیه: ویکیدرج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
از مشهد است بسیار خوش طبع بود و قصه را بچاشنی و حرارت میخواند. این مطلع از اوست :
هوش مصنوعی: او از مشهد است و بسیار شوخ طبع و خوشذوق است و با حرارت داستان را روایت میکند. این مطلع از اوست:
چو تویی نبوده هرگز بوفا و مهربانی
بتو هیچکس نماند تو بهیچ کس نمانی
هوش مصنوعی: هرگز کسی به خوبی و مهربانی تو نبوده و نخواهد بود، و تو هم هیچگاه به خاطر هیچکس نمیمانی.