۲۵۹- مولانا آشفته قصه خوان
از استر آباد است و در شاعری و قصه خوانی سخنش خالی از اثری نبود این مطلع از اوست :
بدور ماه خطش تا خط بنفشه دمید
قدم ز رشک خطش چون قد بنفشه خمید
۲۵۸- محب علی نایی: از مردم شهر هرات است نی را بسیار خوب مینوازد و خط نستعلیق را نیک مینویسد اما بسیار بی پروا و لوند مشرب و ظریف است، مدتی با من می بود بعد از آن بواسطه بعضی مردم که مردمی در ایشان نیست حضرت صاحبقرانی او را به سید منصور کمانه . مشهور به سید بیک سپردند حالیا با او می باشد و با سید مذکور ظرافت ها میکند . چنانکه روزی سید بیک در خیمه نشسته بوده و شعر عربی میخوانده و ترجمه آنرا میگفته ناگاه استر ایشان که در بیرون خیمه بسته بوده بادی جدا کرده آنچنانکه آواز آن باندرون خیمه رسیده محب علی مذکور به سید بیک گفته، خداوندگارا . استر شما نیز شعر میگوید . سید بیک را بدآمده گفته که اگر دیگر مثل این سخنان بگویی تو را ادب خواهم کرد . در جواب گفته که شما مرا باید که جایزه شفقت فرمایید که لطیفه گفته ام سید بیک زمانی تأملی کرده بعد از آن تصدیق او نموده و از روی خنده گفته راست میگویی این مطلع و بیت از اوست :۲۶۰- مولانا قاسم علی قصه خوان: از مشهد است بسیار خوش طبع بود و قصه را بچاشنی و حرارت میخواند. این مطلع از اوست :
اطلاعات
قالب شعری: قصیده
منبع اولیه: ویکیدرج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
از استر آباد است و در شاعری و قصه خوانی سخنش خالی از اثری نبود این مطلع از اوست :
هوش مصنوعی: او اهل استرآباد است و در زمینه شاعری و قصهگویی، سخن او همواره پر از آثار و نشانهها بود. این مطلع متعلق به اوست:
بدور ماه خطش تا خط بنفشه دمید
قدم ز رشک خطش چون قد بنفشه خمید
هوش مصنوعی: این بیت به زیبایی و جذابیت خاصی اشاره دارد. میگوید که خطی که بر چهرهی معشوق مانند خطی است که دور ماه میدرخشد، آنقدر زیباست که باعث حسادت گل بنفشه میشود. این خط همچون قد دلربای بنفشه خمیده است و زیبایی آن را به تصویر میکشد.