سام میرزا صفوی۱۷۴- شاه صدر
ولد شاه عنایت الله دیلمی بود در سنه خمس و خمسین و تسعمایه وفات یافت این بیت از اوست :
کشیده اشک برویم ز روی دیده خطی
که سرخی رخ عاشق ز روی دیده خوش است
۱۷۳- عبدی بیک: از بزرگ زاده های شیراز است در امانت و دیانت و راست قلمی در این قلمرو بی شریک و انباز، مدتی است که در دفترخانه همایون به استیفای دفتر خاصه شریفه سرافراز است فی الواقع که تا مفرد نویس قضا و قدر جمع و خرج افراد بشر را حسب المفصل به تنقیح داده همچون او جوانی محسوب و هنرمند بگوشواره ظهور و میزان دهور و مرور نیاورده خصوصا در شعر ید بیضا دارد و خیال انگیزی او در مثنوی بسیار نازک و پر چاشنی واقع شده تخلص او نویدی است در صغر سن، کتاب جام و جمشید گفته این چند بیت در صفت حسن از آن کتاب است :۱۷۵- امیر فرامرز: از جمله اکابر دیالمه است و در اوایل جوانی چنانکه افتد و دانی بخوردن باده و معاشرت با گلرخان ساده در بهار زندگی اوقات میگذراند، اما پیش از آنکه داعی حق را لبیک گوید از تمامی مناهی توبه نموده تخلص او در اشعار الهی بود . این دو مطلع از جمله اشعار اوست :
اطلاعات
قالب شعری: غزل/قصیده/قطعه
منبع اولیه: ویکی‌درج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
ولد شاه عنایت الله دیلمی بود در سنه خمس و خمسین و تسعمایه وفات یافت این بیت از اوست :
هوش مصنوعی: ولد شاه عنایت الله دیلمی در سال ۵۵۹ هجری قمری فوت کرد. این شعر از اوست:
کشیده اشک برویم ز روی دیده خطی
که سرخی رخ عاشق ز روی دیده خوش است
هوش مصنوعی: اشک‌های ما از چشمان‌مان به شکل خطی بر روی گونههایمان جاری می‌شود و این سرخی که بر چهره عاشق نشسته، از روی گونههایمان زیباست.