اطلاعات
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب شعری: غزل/قصیده/قطعه
منبع اولیه: ویکی‌درج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
شاهزاده جوانبخت کثیرالافضال و کامگار خجسته اطوار بی نظیر و همال بوده است و اوقات فرخنده ساعاتش به نیل امانی و آمال و خلاصه حیات خجسته مآلش بالتذاذ حظوظات نفسانی معروف بود.طبعی بغایت متصرف و ذهنی بصفت حدت متصف داشت و در خطه خط خصوصا نستعلیق انگشت نما بود در معموره طراحی و شعر و معمایی قرینه و همتا .
هوش مصنوعی: شاهزاده‌ای جوان و خوشبخت بوده که از ویژگی‌ها و توانایی‌های بسیاری برخوردار است. ساعات خوش زندگی‌اش پر از لذت و شادی بود و همیشه در پی تحقق آرزوهایش بود. او دارای نبوغ و ذهنی تیز بود و در خطاطی، به ویژه خط نستعلیق، مهارت زیادی داشت. همچنین در هنر طراحی و شعر و معما نیز بسیار توانا و بی‌نظیر بود.
ریاض خط تو همچون بهشت خرم و خوش
بنات شعر تو خیزد ز خیرات حسان
هوش مصنوعی: خط زیبا و دلنشین تو مانند بهشتی سرسبز و دل‌انگیز است و اشعار تو از ویژگی‌های نیکو و زیبایی‌ها نشأت می‌گیرد.
احیانا میل بفن موسیقی نموده قانون استعداد را بچنگ گرفتی و نوای عشاق بینوا را در پرده بزرگی نهفتی . افسوس که نهال قد طوبی مثالش در بهار زندگانی و عنفوان جوانی از شکوفه حیات بی بهره ماند و نخل بالای سدره اتصالش با وجود سیرابی از سموم هموم خشک گشت و ثمره نومیدی فشاند.
هوش مصنوعی: شاید به هنر موسیقی علاقه‌مند شده‌ای و استعداد خود را به دست آورده‌ای و صدای عاشقان زخم‌خورده را در گنجینه‌ای بزرگ پنهان کرده‌ای. افسوس که درخت حقیقتی چون درخت طوبی در بهار زندگی و اوج جوانی، از شکوفه‌های حیات بی‌بهره مانده و نخل بلندش در کنار درخت سدره، به رغم آبیاری از چشمه‌های تلخ اندوه خشکیده و میوه‌های ناامیدی را به بار آورده است.
دریغا که نخل بهار جوانی
فرو ریخت از تند باد خزانی
هوش مصنوعی: افسوس که جوانی و خوشی‌های بهار زندگی به‌سرعت و با شدت به پایان رسیدند، مانند نخل‌هایی که در اثر وزش تندباد پاییزی سرنگون می‌شوند.
دل یوسف عهد خونست گوئی
ز نا دیدن ابن یامین ثانی
هوش مصنوعی: دل یوسف به خون او سوگند می‌خورد، گویی به خاطر دوری از برادرش ابن یامین، در حال رنج و اندوه است.
در شهور رمضان سنه ست و خمسین و تسعمایه از مسند کشورستانی بمقر جاودانی تحویل نموده این رباعی آبدار بر صفحه روزگار یادگار گذاشت .
هوش مصنوعی: در ماه رمضان سال ۱۳۵۹ هجری شمسی، نویسنده‌ای از مقام خود در کشور متعهد شده و این رباعی زیبا را بر روی کاغذ ثبت کرد تا در یادها بماند.
افسوس که در خیال و خوابیم همه
سرگشته فکر ناصوابیم همه
هوش مصنوعی: متأسفانه تمام ما در دنیای خیال و خواب به سر می‌بریم و به اشتباهات و افکار نادرست خود غرق شده‌ایم.
در پرده ظلمت و حجابیم همه
وز شومی نفس در عذابیم همه
هوش مصنوعی: همه ما در تاریکی و پوشش غم‌انگیزی به سر می‌بریم و از اثرات منفی نفس خود در عذاب هستیم.
سام میرزا صفوی