هوش مصنوعی: زمانی که شاه چین پرچم را بر فراز بام افراشت، پرچم عباسیان از سمت شام به زمین افتاد.

هوش مصنوعی: در صبح زود، یک فرستاده به قیصر رسید و خبر آورد که شادی‌شه به زودی می‌رسد.

هوش مصنوعی: از درگاه ملک صدایی شنیده شد که همه سروران یکجا به استقبال آن رفتند.

هوش مصنوعی: سپاه شام به نزدیکی آمد و به دلیل چرخش و تغییرات دنیا، حالتی تیره و تار به وجود آورد.

هوش مصنوعی: از میان سپاه سواران شام، چهره‌ای پیروز و خیره‌کننده به رنگ سیاه آسمان نمایان شد.

هوش مصنوعی: در آسمان آنقدر چرخ‌ها و وسایل نقلیه به حرکت در آمده‌اند که ناگهان زمین را ترک کرده و به آسمان پرواز کردند.

هوش مصنوعی: به دلیل زیادی پرچم که در آسمان ارتعاش می‌کرد، آسمان به صورت شیر و اژدها درآمده بود.

هوش مصنوعی: نیل به روی زمین افتاده و رنگش به رنگ کحالی تبدیل شده است. کمرنگی و تمایز در اینجا به چشم می‌خورد.

هوش مصنوعی: زمانی که چتر شاه شامی به خاطر غیرت و شجاعتش بالا رفت، روی شاه چین به رنگ زرد درآمد.

هوش مصنوعی: پرنده‌ای به نام همای که نشانه سلطنت و پادشاهی است، به پرواز درآمد و در زیر او جوجه‌ای بازیگوش و سرزنده در حال پرواز است.

هوش مصنوعی: در صبحی آرام و بی‌سر و صدا، دمی شبیه به خنگی در زیر پاهای او وجود دارد، در حالی که خودش در دل آنجا قرار دارد.

هوش مصنوعی: چو نیشکر، گوینده‌ای با صدای دلنشین و زیبا است که مانند رشته‌های طلا بر روی قد بلند و سبزش کشیده شده است و عطر شیرینش فضا را پر کرده است.

هوش مصنوعی: درخت سرو بلند و زیبایی با قدی خوش قامت ایستاده است و خطوطش مانند سبزه‌ای است که دور گل‌ها را گرفته.

هوش مصنوعی: تمامی مردم روم به پای او افتادند و به نشانه احترام و ارادت، پا و زین او را بوسیدند.

هوش مصنوعی: هنگامی که شاهزاده آن فرزانگان را از دور دید، حالش تغییر کرد و پیاده شد.

هوش مصنوعی: وقتی ملکه با دیدن چهره شاد شاه، به شدت تحت تأثیر قرار گرفت و به‌قدری از حسادت به خوشحالی او لرزید که مانند بیدی از ترس تکان خورد.

هوش مصنوعی: نباتی که از پسته تهیه شده بود، با لطافت و خوشمزگی‌اش، توجه همه را جلب کرد و باعث شد که ملک دوباره از او بپرسد.

هوش مصنوعی: ملک هم، با دل پُر درد و خونی، پاسخی به آرامی و به شکلی شکسته و ناتوان داد.

هوش مصنوعی: آن‌ها از آنجا به سمت درگاه پادشاهی که غمگین و شاداب بود، روانه شدند.

هوش مصنوعی: در لحظاتی که او حکایت‌های دلنشین و رنگارنگ را نقل می‌کرد، از خودش غافل بود و در واقع به درون درد و رنج خود مشغول بود.

هوش مصنوعی: همه در مسیر عسل و شیرینی را با زهر و تلخی ترکیب می‌کردند و با هم به سمت دروازه شهر حرکت می‌کردند.

هوش مصنوعی: آنها به سمت بلندای برج نگاه کردند و در آنجا مردان و زنان زیادی را مشاهده کردند که در حال تماشا بودند.

هوش مصنوعی: زیبایی‌های دلربا به دقت در هر گوشه و کنار شهر در حال تماشا هستند و با چهره‌های دلنشین خود، به تماشاگران خود نظر می‌افکنند.

هوش مصنوعی: تو گفتی کنار برج و بارو، از آسمان ماه و ستاره بریزد.

هوش مصنوعی: گویندگان و خندان‌ها همگی به یکباره به سوی درگاه امپراطور می‌رفتند.

هوش مصنوعی: در اینجا فضایی پر از شوق و شادی به تصویر کشیده شده است که نیروی پیروزی و نبردی در درون آن جاری است. احساساتی عمیق و پرشور، مانند نیروهای قوی و نیرومند، در این محیط حس می‌شود.

هوش مصنوعی: صدای طبل جنگ بلند شده و شیر در میدان نبرد، با عظمت و هیبتش، دل دشمنان را به وحشت انداخته است.

هوش مصنوعی: دو نفر چاوش (سرویس‌دهنده) در کنار هم ایستاده‌اند و هر کدام شمشیری بر دوش دارند، به‌گونه‌ای که حضور هر دوی آن‌ها نشان‌دهنده‌ی متفاوتی از هم است.

هوش مصنوعی: شادیشاه برای ابراز احترام و ادب، پیش پای شاه زمین را بوسید.

هوش مصنوعی: بالاهای تخت پادشاهی، دور از قصر ماه، درخشش سیاره مشتری را مشاهده کرد.

هوش مصنوعی: سربازی که تاج زرین را به پاهای پادشاه می‌آورد و او را شهنشاه نام می‌برد، در بالای تخت فرمانروایی‌اش نشسته است.

هوش مصنوعی: از عشق دل، چهره‌ی زیبا را بوسید و از سختی‌های سفر به شام، دوباره پرسید.

هوش مصنوعی: در زیر تخت قیصر، به دست راست او یک کرسی طلا گذاشتند.

هوش مصنوعی: از ساقی خواستم که جامی برایم بیاورد تا جانم را با آن پر از نور و زیبایی کند، همچون سنگ‌های قیمتی بدخشان.

هوش مصنوعی: در مجلس شادی، ساقی با نواختن نی و نوشیدنی، طوری رفتار می‌کرد که گویی به زیبایی‌های بهشت اشاره می‌کرد و بر آن حسرت می‌زد.