هوش مصنوعی: زمانی که صبح فرا می‌رسد و خورشید از پشت کوه ظاهر می‌شود، مانند تاجی زرین بر سر کوه می‌درخشد و نور طلایی‌اش را به سوی شرق می‌تاباند.

هوش مصنوعی: سپس فرمانده با آرامش بر اسب پرعزم خود سوار شد و دوباره توجه خود را به آنچه از دست داده بود جلب کرد.

هوش مصنوعی: از شهر به سمت قلعه حرکت کرد و از شهر جسمی خارج شد و جان به شهرستان پیوست.

هوش مصنوعی: زمانی که در دژ به حضور آن زن زیبای شکر لب رسید، او را مانند ماهی در شب دید.

هوش مصنوعی: مانند مرواریدی در صدف که تنها نشسته است، به خاطر هر یک از ناز و غرورش، پیوندها و روابطش شکسته شده‌اند.

هوش مصنوعی: شخصی که ناتوان و بیمار است، مانند چشمه‌ای که چشمانش در تاریکی رفته است، در حال غم و تیره‌روزی به سر می‌برد.

هوش مصنوعی: وقتی که او چهره‌ی طلایی خورشید را دید، اشک‌هایی همچون رنگ لاله از چشمانش ریخت.

هوش مصنوعی: اشک از چشمانش جاری شد و به او نزدیک شد، تا غبار دلش را با این اشک‌ها پاک کند.

هوش مصنوعی: وقتی مادر وضعیت دخترش را خراب و ناامیدکننده دید، انگار که تمام دنیا را به طور سیاه و تاریک مشاهده کرد.

هوش مصنوعی: با شرمندگی گفت: «ای عزیز، من اشتباهی کردم، واقعاً اشتباهی کردم.»

هوش مصنوعی: به زاری گفت: «ای درخت زیبای من، قربان چشم خواب‌آلودت می‌شوم.»

هوش مصنوعی: بسیاری از بوسه‌ها بر شکر و گل نثار شد، شکر هم در پاسخ داستانی را باز کرد.

هوش مصنوعی: او با تندی گفت: «ای مادر که مهر و محبت تو بر من سرد است، چرا مرا در این آتش افکندی؟»

هوش مصنوعی: وقتی که من همچون رستم و سام، در شرایط دشوار و سخت ایستاده‌ام، تو چرا مثل زال در کوه به دنبال بهانه‌ای برای فرار هستی؟

هوش مصنوعی: بگو چه چیزی دیدی که باعث شد او را به ناحق از خود دور کنی؟

هوش مصنوعی: تو مرا در جمع دوستان و دشمنان شناخته‌شده رسوا کردی و باعث شدی که در میان آنان به بدنامی بیفتم.

هوش مصنوعی: داستان را گفت و بسیار گریه کرد. از این تهدید، مادرش نیز به شدت گریه کرد.

هوش مصنوعی: او را از دنیای غم و اندوه بیرون آوردند، همان‌طور که لعل از سنگ استخراج می‌شود و همچون شکر از ظرف تنگ خارج می‌گردد.

هوش مصنوعی: در آن لحظه چتر سلطنتی را باز کردند و برای عماری لباسی از پارچه نازک و زیبا دوختند.

هوش مصنوعی: گل در عمارت به سمت باغ آمد، در حالی که ماه درختی به مانند هودجی در شب نشسته است.

هوش مصنوعی: زیبایی چهره‌های دلربا مانند بهاری است که با گل‌های خوشبو و شیرین، جاذبه‌ی خاصی را به همراه دارد.

هوش مصنوعی: نسیم ملایم و دلپذیر، صدای خوش نی و عطر گل‌های معطر، به همراه چهره‌ای زیبا و دلربا را به تصویر می‌کشد.

هوش مصنوعی: در سال هزار و سیصد و هفتاد، هزار دختر با زیبایی مانند خورشید و سرنوشت خوش به دنیا آمدند.

هوش مصنوعی: در حضور آن معشوق، افرادی بودند که در خدمت او و در درگاهش فعالیت می‌کردند.

هوش مصنوعی: آنگاه دوباره شادی و جشن را آغاز کردند و همان روش و سنت‌های گذشته را دوباره زنده کردند.

هوش مصنوعی: اگر کبوتر حتی صد سال هم در بند باشد، نهایتاً روزی به سوی آسمان خدا پرواز خواهد کرد.