هوش مصنوعی: در دل من همیشه خونریزی وجود دارد و نمی‌توانم از این شراب بنوشم؛ زیرا برای اهل دل و عاشقان، این کار ممنوع است.

هوش مصنوعی: عشق من همان می است و اگر غیر از آن چیزی به ذهنم بیفتد، بی‌معنا و ناپخته است.

هوش مصنوعی: هر کسی که عشق و محبت به دوستی در وجودش عمیق نیست، همچون ماهی است که کامل نیست و نمی‌تواند نور و زیبایی داشته باشد.

هوش مصنوعی: اگر خواسته‌ها و آرزوهای تو باعث ناراحتی دل ما می‌شود، خوشبختانه دل ما به عشق و محبت به تو راضی است.

هوش مصنوعی: در شب تاریک من، نور و روشنی از وجود تو می‌تابد و روزم را با زیبایی‌ات روشن می‌کنی. شب زندگی‌ام به خاطر زلف تو مانند شام می‌گذرد و به آن زیبایی می‌بخشد.

هوش مصنوعی: نگاه تو به من حالتی داد که دیگر چیزی نمی‌خواهم؛ نه شراب، نه ساقی و نه جام.

هوش مصنوعی: وقتی پادشاه زلف نازنین محبوبش را دید، سر و پای او را به نشانهٔ احترام پایین آورد و بوسید.

هوش مصنوعی: به طور دلbroken و با احساسی عمیق، گفت: ای روح و جان من، تو گل زیبای باغ دل من و درخت سرسبز و جان‌دار من هستی.

هوش مصنوعی: تویی که به من بی‌مهری کردی و حق با توست، اما من در وفاداری تمام تلاش خود را کرده‌ام و در این راه سست شده‌ام.

هوش مصنوعی: تو به خاطر من این زحمت را متحمل شدی و به این شکل از ناحقی که به من کردی، رنج کشیدی.

هوش مصنوعی: تو به من گفتی که تا کی به نوشیدن شراب ادامه می‌دهم، اما این حالتی که بارها در چشمان تو دیدم، خود دلیل این مستی من است.