هوش مصنوعی: ای باد صبحگاهی، جانم را فدای تو می‌کنم. لطفاً این پیام را در گوش آن معشوق بگو، که این نکته را از زبان من بگویید.

هوش مصنوعی: ای محبوب من، آرزوی تو در دل من جای دارد. آرزویم این است که روزی از عشق و دوری تو داستانی زیبا در هنگام وصال بگویم.

هوش مصنوعی: روزی که با تو بودم، بخت و اقبال بدی داشتم، اما امروز بعد از یک سال، چهره‌ات را مثل ماه می‌بینم.

هوش مصنوعی: می‌دانی چگونه شده‌ام در غم و رنج عشق محبوبم، از زمانی که تو زیبایی او را دیده‌ای و حالتی چون او پیدا کرده‌ام؟

هوش مصنوعی: با قلبی پر از درد، از خودم پرسیدم که آن شادی و خوشحالی کجا رفته است. اما قلبم تنها گفت که من این را نمی‌دانم.

هوش مصنوعی: می‌خواهم تماماً از زیبایی تو بهره‌مند شوم و از لیوان وصالت طعم و لذتی به جانم برسد.

هوش مصنوعی: اگر روزی تو را پیدا کنم، خوشبخت می‌شوم وگرنه به همان روال که می‌دانی، در این روزها باقی می‌مانم.