سلمان ساوجی » جمشید و خورشید » بخش ۵ - رباعی

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>شاهی که به نعلین رخ مه آراست</p></div>
<div class="m2"><p>گشت از قدمش پشت کج گردون راست</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>بر حسن مه چارده انگشت نهاد</p></div>
<div class="m2"><p>مه را بشکست وز آن شب انگشت نماست</p></div></div>

کلیات سلمان ساوجی به تصحیح دکتر عباسعلی وفایی - سلمان ساوجی - تصویر ۱۲۵

دیوان سلمان ساوجی با مقدمه و تصحیح استاد ابوالقاسم حالت - سلمان ساوجی - تصویر ۱۶۱

بخش ۶ -  در معراج پیامبر (ص)

شاهی که به نعلین رخ مه آراست
گشت از قدمش پشت کج گردون راست
بر حسن مه چارده انگشت نهاد
مه را بشکست وز آن شب انگشت نماست

هوش مصنوعی: این بیت‌ها اشاره به شاهی دارند که با زیبایی چهره‌اش بر زندگی و جهان تأثیر می‌گذارد. او با نعلین خود زمین را تحت تأثیر قرار داده و کجی‌های آن را راست کرده است. همچنین، او به زیبایی ماه (با اشاره به حسن مهربانی) توجه کرده و به نوعی زیبایی ماه را تحت تأثیر قرار داده و آن را متمایز کرده است. در کل، این شعر به قدرت و زیبایی شاه و تأثیر او بر جهان اشاره دارد.

بخش ۴ -  در نعت پیامبر (ص)

بخش ۵ - رباعی

هوش مصنوعی: شاهی که با زیبایی خود، دنیا را به زینت آراسته، با حضورش توانسته دنیا را سر و سامان بخشد و به مشکلات آن نظم دهد.

شاهی که به نعلین رخ مه آراست

گشت از قدمش پشت کج گردون راست

هوش مصنوعی: بر زیبایی ماه چهارده، دست گذاشت و ماه را شکست و از آن شب، به عنوان مثال بارز شناخته شد.

بر حسن مه چارده انگشت نهاد

مه را بشکست وز آن شب انگشت نماست

بخش ۵ - رباعی

اطلاعات

برگردان به زبان ساده

حاشیه ها