هوش مصنوعی: در آن مکان مقدس و زیبا، شمایل و نمای دل‌نواز و دل‌فریب وجود دارد، مانند معنا و کیفیتی لطیف و ناب که در قلب انسان جای دارد.

هوش مصنوعی: پرستاری که چهره‌اش زیباست، نامش پری است و آدمی به خاطر عشق و ارادتش به او، تا جانش را به او تقدیم می‌کند.

هوش مصنوعی: از راه دور صدای کسی آمد که ای فرمانده بزرگ، چه چیزی آورده‌ای؟ بی‌زحمت در را باز کن و آنچه داری به نمایش بگذار.

هوش مصنوعی: نویسنده‌ای از چین گفت: ای خداوند، درست نیست که کالایی عرضه شود بدون اینکه صاحب آن وجود داشته باشد.

هوش مصنوعی: من هیچ کار و تلاشی ندارم، چرا که عشق و محبت بسیار سنگینی بر دوش من گذاشته شده است.

هوش مصنوعی: عاشقان از سر و سالار کاروان خواستند که به آن‌ها توجه کند و سرپرستی کند.

هوش مصنوعی: فرشته‌ای که مانند ذره‌ای کوچک و با روحی پر از امید است، از جای خود به سمت خورشید پرواز کرد.

هوش مصنوعی: دو لعل در کنار هم وجود ندارد، به همین ترتیب دو رشته خرَز در عمان یافت نمی‌شود.

هوش مصنوعی: او به عنوان هدیه، با خود برگ‌های خوشبو و زیبا را برداشت و به آن باغ شاداب و گل‌هایش رسید.

هوش مصنوعی: در باغ به قدری خوشحال و زیبا ایستاده بود که مانند سروی بلند و راست، به نزد ماه درخشان مانند یک آشیانه خوش‌نگاه شد.

هوش مصنوعی: دلش با خود می‌گفت که این وضعیت چیست؛ آیا در خواب است یا در عالم خیال به سر می‌برد؟

هوش مصنوعی: اکنون در بیداری می‌بینم که آن خواب چه بود، آیا زمان خواب سنگین به پایان رسیده است؟

هوش مصنوعی: چهره‌ی مهتاب مانند خورشید است، به‌طوری که هنگامی که جمشید به آن نگاه می‌کند، خرگاه یا مکان تابش خورشید را می‌بیند.

هوش مصنوعی: او دیگر طاقت نداشت و مانند ماه، لباسش را چاک کرد، همان‌طور که نور خورشید بر خاک می‌افتد.

هوش مصنوعی: از خمخانه‌اش یک جرعه نوشید و به سبب آن، هوش و حواسش را از دست داد.

هوش مصنوعی: گل خیس از باران، شاداب و زیباست، دلی که غمگین است، به آرامشی کامل نیاز دارد.

هوش مصنوعی: سران جمع به پا شدند و هر یک مانند گیاهی که از ریشه‌اش جدا شده، از هم دور افتادند.

هوش مصنوعی: همه پروانه‌ها دور آن ماه زیبا و درخشان جمع شدند، مانند ستاره‌های درخشان در آسمان.

هوش مصنوعی: از عطر خوش عنبر بر روی آتش می‌ریختند و عطر گلاب را بر گل‌های تازه می‌پاشیدند.

هوش مصنوعی: همه گل‌ها و عطرها به خاطر جم، اشک می‌ریزند و در حال گریه هستند.

هوش مصنوعی: به ماه در جمع دوستان خبر دادند که گل آن باغ و سرو آن چمن آمده‌اند.

هوش مصنوعی: وقتی گل سرخ با زیبایی و شگفتی از جای خود بیرون آمد، مانند یک معشوقه دل‌ربا در پیراهنی زیبا و دلنشین از خیمه خارج شد.

هوش مصنوعی: مانند درخت سرو که در برابر باد مقاوم است و قامت نازک و زیبا از شراب می‌گیرد، مهش (یعنی محبوبش) در دل او جا دارد و او را به راحتی به مقصد می‌رساند.

هوش مصنوعی: از رنگ صورتش، آسمان تغییر می‌کند و زیبایی زلف‌هایش، به آتش شوق می‌افزاید.

هوش مصنوعی: در این تصویر، شخصی به زیبایی و دلربایی در پی خورشید در حرکت است و به نظر می‌رسد که در میان افرادی که عطر خوش مشک دارند و به زیبایی خود می‌بالند، قرار گرفته است. این توصیف نوعی جستجو و تمایل به سمت روشنی و زیبایی را نشان می‌دهد.