هوش مصنوعی: هنگامی که صبح زیبا و نقره‌ای از سمت شرق برخاست، قایق طلایی از دریا چین ظاهر شد.

هوش مصنوعی: تو گمان می‌کنی که آن قایق نورانی از چین برای جمشید، پادشاه بزرگ، فرستاده شده است.

هوش مصنوعی: پرنده‌ای در میان جنگل به پرواز درآمد و در حال پرواز، به فکر نجات خود از خطرات بود.

هوش مصنوعی: دل را به خود می‌گفت: «در نهایت، من از موهای خود چند تار برای حور الهی هدیه کرده‌ام.»

هوش مصنوعی: هر زمان که به راهی درمانی پیدا می‌شود، باید از موی خود که مانند آتش می‌سوزد، دوری کرد و از آن فاصله گرفت.

هوش مصنوعی: اکنون این موها را با خود دارم زیرا به زودی به کارم خواهند آمد.

هوش مصنوعی: از تیر آتشینی که به دمش زبانه کشید، بر آتش موی خوشبوی پری دختر سوخت.

هوش مصنوعی: در آن لحظه‌ی خاص، محبت‌زاده‌ای به جلو آمد و به جمشید سلامی محترمانه کرد.

هوش مصنوعی: ملک جمشید از او پرسید: «چرا حال تو این‌گونه است که نور خورشید شادی‌ات در مشکل و گرفتاری به سر می‌برد؟»

هوش مصنوعی: نشانه‌های بزرگ و باعظمت تو در سرزمین روم قرار دارد، اما پرنده‌ سیاه به رهبری تو در این سرزمین چه کار می‌کند؟

هوش مصنوعی: حورزاد از دست تو به من فریاد زده و از تو می‌خواهد که به یاد او باشی و دیگران را فراموش نکنی.

هوش مصنوعی: اگر ماهی به بهشت گام بگذارد، تعجب می‌کنم که چگونه می‌تواند با حوری‌ها بنشیند.

هوش مصنوعی: اگربه زیبایی موجودی چون حوری اشاره شود، به نظر می‌رسد که انتخاب یک آدمی از میان آنان کار دشواری است.

هوش مصنوعی: ملک گفت: «ای محبوب، این کار مربوط به دل است و تو نباید این کار را انجام دهی، زیرا این کار دشواری‌هایی دارد.»

هوش مصنوعی: چه بگویم؟ این سخن خیلی طولانی است. عشق بازی راه و روشی خاص دارد.

هوش مصنوعی: خورشید از شمع روشن‌تر است، اما پروانه فقط به شمع توجه می‌کند.

هوش مصنوعی: من شنیده‌ام که وقتی از ابرها صدف باران درخواست می‌کرد، دریا با صدای بلندی به جوش آمد.

هوش مصنوعی: صدف به انسان می‌گوید که از سیاهی و ناپاکی‌اش حسرت می‌خورد و می‌خواهد که قبل از ما، از آسمان باران طلب کند.

هوش مصنوعی: صدف گفت: آنچه من از ابر نیستان (دریا) می‌خواهم، اگر برای تو بودی…

هوش مصنوعی: چرا باید از کم‌حیایی من، از ابر نازک و لطیف که نشانه‌ی بی‌پروایی است، خجالت بکشی؟

هوش مصنوعی: شما باید به من نشان دهید که چگونه از شگفتی و تعجب زبان به حرف آمدن و دندان‌ها را باز کردن ممکن است.

هوش مصنوعی: لطفاً به عیب‌های من توجه نکن، چون این رفتارها ناشی از شرایط ناخواسته و بی‌اختیاری من است.

هوش مصنوعی: داستان‌هایش را از ابتدا به نرمی و لطافت روایت می‌کرد و هر قسمت از قصه را به تفصیل و وضوح بیان می‌کرد.

هوش مصنوعی: پادشاه جم را از آنجا که ناز و نعمت برایش فراهم بود، به صورت پیاده به کنار دریا آوردند.

هوش مصنوعی: نسیم بهاری به سمت دریا وزید، همچون باد ملایمی که در فضا پخش می‌شود.

هوش مصنوعی: پری گفت: «ای براق، به سرعت و نرمی سفر کن و زمانی را که جمشید گذشته، بازگردان.»

هوش مصنوعی: همچون حبابی بر روی آب به آرامی حرکت کن و مانند برق به سرعت به دنبالم بیا.

هوش مصنوعی: اسب به حرکت درآمد و ملک بر آن نشسته بود. پره‌ای از جلو می‌رفت و جم به دنبالش می‌دوید.

هوش مصنوعی: در یک لحظه، به آرامی از دریا گذشتند، طوری که گویی آب دریا را نوشته‌اند.

هوش مصنوعی: او از اسب پایین آمد و بر زمین افتاد، چهره‌اش را به خاک مالید و گفت: «ای قاضی پاک و منصف».

هوش مصنوعی: کسی که بیماری‌ها را درمان می‌کند و اشتباهات گناهکاران را می‌پوشاند.

هوش مصنوعی: تو مالک و سرپرست آزادگان هستی و همچنین کمککار و پشتیبان کسانی که در تنگنا قرار دارند.