هوش مصنوعی: جام شراب، نور و روشنی صبح را به ما هدیه می‌دهد؛ انگار که آفتاب و روشنی صبحگاهی در حال درخشش است.

هوش مصنوعی: صبح فرارسیده و لحظه‌ای باقی نمانده است که از شراب و صدای ساز برای بهار و نوای صبحگاهی بهره‌مند شویم.

هوش مصنوعی: صبح نزدیک است و جان من به طرز شگفت‌انگیزی به تنم برمی‌گردد. بیا و پیاله را بیاور، چرا که این پیاله به خاطر هوای صبح، جان تازه‌ای به من می‌دهد.

هوش مصنوعی: عروس صبح با زیبایی خود ظاهر شد و در حال دمیدن است که افق به رنگ طلایی از صورت خورشید در غرب روشن می‌شود.

هوش مصنوعی: صبح نیلی و زیبا لباس آسمان را آماده می‌کند، مثل من که در آغوش رنگ لعل صبحگاه قرار دارم.

هوش مصنوعی: در برابر چه کسی، آهوی آسمان به راز و نیاز می‌پردازد؟ ببین زلف غزال ما را که در صبحگاه چقدر زیبا و دل‌انگیز شده است.

هوش مصنوعی: در دل شب، از شراب بنوش تا شعف و روشنایی‌اش تو را در بر گیرد، چرا که نفس صبح نزدیک است و خود به خود از پشت سر صبحگاهی می‌آید.

هوش مصنوعی: باد به خاطر زیبایی و روح‌افزایی معشوقم فدای جان و دلم می‌شود؛ چرا که دلم در او صفای صبح را دیده و وفای صبح زود را احساس کرده است.

هوش مصنوعی: به خاطر زیبایی و شرم چهره‌ات، صبح به قدری تحت تأثیر قرار گرفته که رنگش را باخته و به خاک ریخته است. این زیبایی حیا و حجبی را به همراه دارد که در اولین نور صبح نمایان می‌شود.

هوش مصنوعی: صبح خجسته و زیباست، زیرا در دل انسان از نقره و جان او همچون لعل (سنگ قیمتی) می‌درخشد. صبحگاهان ارزش و زیبایی خاصی دارد که نمی‌توان آن را نادیده گرفت.

هوش مصنوعی: صبح با صداقت و روشنایی آغاز می‌شود، زیرا تصمیم پادشاهی بر آن است؛ بنابراین، آفتاب نیز به این تصمیم وابسته و تابع خواسته‌های صبحگاهی است.

هوش مصنوعی: شاه حقیقی، دین را در دست دارد و اویس شیخ، مانند دری از بخشش و عطای واقعی است.

هوش مصنوعی: در درون من، هر لحظه عشق و وفایی نو وجود دارد که هر نفس، مانند سپیده‌دم، خلوص و صداقت تازه‌ای را به همراه دارد.

هوش مصنوعی: در دل عاشقان، هر دم که از هوای محبوبشان می‌گذرد، مثل بادی که هوای تازه‌ای را به همراه می‌آورد، روح‌افزاست. عاشقان هر لحظه در حس وجود محبوب خود در حال تغییر و تحول‌اند.

هوش مصنوعی: زخم من تازه شده و اگر به آن باور نداری، بیا تا زخم جدیدی را که بر دل شکسته‌ام افتاده ببینی.

هوش مصنوعی: هر روز و شب، فکر او هیچ‌گاه از ذهنم دور نمی‌شود و با دیده دل، به اشکال و حالت‌های مختلف این فکر را تجسم می‌کنم. آن را رها نکن و به زیبایی‌های تازه‌ای که در این تفکر نهفته است، توجه کن.

هوش مصنوعی: داستان قدیمی عیسی اکنون به روشی نوین ارائه شده است؛ به زیبایی و دلنشینی او توجه کن و ببین که چگونه روحی نو و زنده را به ما نشان می‌دهد.

هوش مصنوعی: نگاه او مانند جواهر بر دامن من می‌افتد و دامن من به لطف و عطای تازه‌اش هر لحظه پر می‌شود.

هوش مصنوعی: ماه که زیبایی چهره‌اش را دید، او را به چشمه‌ای از محبت و عشق تشبیه کرد. بر لب آن چشمه، لحظه‌ای به زیبایی جدیدی که در او دیده می‌شود توجه کرد.

هوش مصنوعی: ای ساقی، در این جشن خنک و دل‌انگیز، جام بلورین شراب را که از لعل سرخ رنگ پر است، به‌طور مرتب در دستانت بگیر و هر چند وقت یک‌بار لباس زیبا و تازه‌ای برای آن بگذار.

هوش مصنوعی: اگر بلبل به خاطر گل زیبا ناله‌ای نمی‌کند، تو با نغمه تازه‌ای به نوازندگی بپرداز و آن را به گوش دنیا برسان.

هوش مصنوعی: توصیف و ستایش پادشاه به زبان و دل من تبدیل شده است، مثل اینکه خاطرم به یادآوری یک باغ زیبا مشغول است که همیشه تازگی دارد.

هوش مصنوعی: دامن آخر الزمان به معنای زمانی است که به پایان نزدیک می‌شود و در این زمان، پیوستگی و ارتباط با حکومت و دولت مطلوب به تصویر کشیده شده است. همچنین، قیاس قبای او به عنوان نشانی از ویژگی و قدرت او تلقی می‌شود که در نهایت به حقیقت و واقعیت قوی‌ای اشاره دارد.

هوش مصنوعی: صبح، مانند موسیقی‌دانان مغان، آغاز می‌شود و نوای تازه‌ای را به اجرا درمی‌آورد. در این حال، کسانی که در کنج نشسته‌اند، از مسیر زندگی خود دور می‌شوند و به افکار جدیدی می‌رسند.

هوش مصنوعی: چهره قدیمی ماه به خاطر زیبایی من تغییر کرده و از این پس نوبت زیبایی من است که بیافزاید بر زیبایی ماه.

هوش مصنوعی: اگر زاهد روزه‌دار بر روی کاسه‌های شراب دست بگذارد، روزه او باطل نمی‌شود.

هوش مصنوعی: این چرخ دو نیمه دارد و به قدری قدیمی است که در آن صدایی نیست. در آنجا کسی نیست که برای ما آهنگی جدید بنوازد.

هوش مصنوعی: زمانه نوینی آغاز شده که لذت‌های قدیمی را زنده می‌کند. هر نفس که می‌زنیم، مانند نی، نوای زندگی و شوق را به تصویر می‌کشد.

هوش مصنوعی: آن دف که در دست نوازنده است، کمک‌کار اوست و اوست که هر لحظه به آهنگ و نوا می‌افزاید. مطرب همواره در جشن و شادی، با چه شوقی ساز می‌زند و دل‌ها را به هم نزدیک می‌کند.

هوش مصنوعی: زهره به خاطر حسادت به عود، آن را بر آتش انداخت. عود با عطر شیرینش، مانند صدای نوزندی دلنشین است.

هوش مصنوعی: شراب را به یاد شخصی بزرگ بنوش که مقام و ارزش او حتی از دنیای بالای آسمان‌ها نیز فراتر است.

هوش مصنوعی: کسی که از این طاق بلند آسمان، با تلاش و اراده‌اش به اوج می‌رسد، هیچ‌گاه نمی‌تواند خود را در برابر عظمت و جلال این آسمان کوچک بشمارد.

هوش مصنوعی: موسیقی‌دان جشن و شادی، از همراهی معشوقان لذت می‌برد. او سزاوار است که برایش ساز بزند و نغمه‌ای واقعی بنوازد.

هوش مصنوعی: برخیز و صبح را ببین که قفل زندگی را می‌گشاید و به انسان‌ها بخشش و آرامش زندگی را اهدا می‌کند.

هوش مصنوعی: به زمانی که صبح سر می‌زند و روز آغاز می‌شود، به دنبال کسی باش که با عشق و شور، خاک را به گل تبدیل می‌کند، چرا که او نیز مانند صبح، زندگی را بنا می‌نهد.

هوش مصنوعی: در طول روز و شب، آب حیات از چشمه جاری است و اگر اکنون از فضل دی بهره‌مند نیستی، باید به فکر فراهم آوردن شرایط و فضای زندگی باشی.

هوش مصنوعی: در دل زمستان، آتشی به پا می‌کنم که مانند مسیح روح را زنده کند و از آب حیات چون خضر، زندگی جاودان به ارمغان آورد.

هوش مصنوعی: ساقی به عنوان واسطه‌ای در نظر گرفته شده که زیبایی را به نمایش می‌گذارد، مانند عروس در آینه‌ای که تصویر زندگی را نشان می‌دهد. جام می نیز نمادی از زندگی و تجربیات آن است.

هوش مصنوعی: آتش، زود می‌تواند خاک سیاه بر سر انسان بکند. آتش، آب زندگی را طلب می‌کند تا عمر را افزایش دهد.

هوش مصنوعی: باد خزان باعث خاموشی و از بین رفتن زندگی می‌شود و این ظلمت، تأثیر عمیقی بر روح و جان انسان دارد.

هوش مصنوعی: زندگی شاد و خوشی، روح را شاداب می‌کند و آوازهای دل همچون چنگ و نی، روح را به پرواز در می‌آورند و خوشی‌های زندگی، مانند نسیم و هوایی برای جان ماست.

هوش مصنوعی: به یاد سکندر، که نماد قدرت و شجاعت است، زندگی کن و به خاطر داشته باش که خضر، نماد حیات جاودان، آب حیات را نوشید تا در این دنیا زندگی کند.

هوش مصنوعی: کسری به عنوان برجسته‌ترین قدرت سیاسی، از زمان اردشیر و بهمن گرفته تا اردوان، در مکانی که شاه سکندر در آن ولادت یافته است، قرار دارد؛ این مکان به نوعی به آستان خضر مرتبط است و نمادی از بقای حقیقت و راستین را نشان می‌دهد.

هوش مصنوعی: آینه‌ای که زیبایی روح را نشان دهد، کدام است جز دیدار چهره تو؟ من هیچ آینه‌ای به روشنی چهره تو ندیده‌ام.

هوش مصنوعی: برگ گل در جهان مانند لحظه‌ای است که تنها به شکوه چهره تو تعلق دارد و اگر هم باقی نماند، باد ماندگاری زیبایی تو را در دل خواهد داشت.

هوش مصنوعی: آفتاب و زیبایی خلق در حال حرکت هستند، مانند سایه‌ای که از پشت سر می‌آید. روی خود را نشان بده تا انسان‌ها بتوانند زیبایی تو را ببینند.

هوش مصنوعی: به خاطر چهره‌ات، جان و دل من زنده شده‌اند. چه خوب است که تحت تأثیر زیبایی تو قرار دارم!

هوش مصنوعی: در دو جهان، همه به خاطر جان تو تلاش می‌کنند و من تنها نیمی از ارزش هر دو جهان را برای دیدن روی تو قرار داده‌ام.

هوش مصنوعی: به ظاهر زیبا و جذاب تو کسی دیگر نمی‌تواند خود را نشان دهد؛ مگر می‌شود آیینه‌ای که بتواند زیبایی تو را به درستی نمایان کند؟

هوش مصنوعی: وقتی چهره زیبای تو در قلب من جا گرفته، درد و غم‌های دنیا برای من هیچ معنایی ندارند، زیرا هیچ‌کس نمی‌تواند جای تو را پر کند.

هوش مصنوعی: چشم من در جستجوی تصویر تو بود و دل به دنبال آن رفت. در این میان، تقصیری به گردن چشم من نیست؛ بلکه اشتباه از زیبایی روی توست.

هوش مصنوعی: من در پیشگاه تو آنقدر ذلیل و نیازمند نیستم که حتی روز و شب، ماه و خورشید به آسمان کمک کنند تا به من چیزی بدهند، زیرا هر دوی آنها هم تنها گدای زیبایی تو هستند.

هوش مصنوعی: تا زمانی که چشم حسود به چهره‌ات نرسد، هر لحظه برایت فاتحه می‌خواند و صبح را به خاطر زیبایی‌ات آغاز می‌کند.

هوش مصنوعی: زمانی که به بهار می‌رسیم، ابرها از خوشحالی و زیبایی تو، مانند قطرات عرق، از دستان پادشاه ما می‌ریزند و هر لحظه، گل‌ها به خاطر شرم و حیا از چهره‌ی تو شکوفا می‌شوند.

هوش مصنوعی: کسری و جم، که هر دو از پادشاهان بزرگ تاریخ هستند، در حضور تو به دروغین بودن شان شناخته می‌شوند. در عوض، حاتم طائی و معن بن زائدة، که هر دو به generosity و بخشش معروف‌اند، در درگاه تو به عنوان گدایان صادق و واقعی شناخته می‌شوند.

هوش مصنوعی: اگر من به خاطر وجود تو کشته شوم، چه اهمیتی دارد؟ چون وجود تو و زیبایی‌ات همواره باقی است و من حتی اگر نابود شوم، ارزش این فدای کردن را دارد.

هوش مصنوعی: تأثیرات و آسیب‌هایی که ناشی از رفتار تو بر من است، آن‌قدر شدید و خاص است که هیچ‌کس دیگری نمی‌تواند چنان دردی را تجربه کند. کسی نیست که بتواند مانند من این جور و بی‌رحمی تو را تحمل کند.

هوش مصنوعی: عشق، به مانند یک مکان مقدس و بالا نشینی است که در آن، کسی چون تو سایه‌اش را می‌افکند.

هوش مصنوعی: هیچ سروی نیست که در آن عشق تو نباشد. این فاصله‌ها به خاطر وجود خود توست.

هوش مصنوعی: در خیابان عشق، همه برابرند و تفاوتی نیست. چه پادشاهی باشد که کسی مانند تو را گدا می‌داند.

هوش مصنوعی: نگاه دلنشین تو به یک نگاه، جان‌های بسیاری را زنده می‌کند. اگر این مقدار از نعمت کمتر باشد، بخشش مانند تو دیگر معنایی نخواهد داشت.

هوش مصنوعی: چرا نسیم صبحگاهی از چهره زیبا و دلنواز تو پرده بردارد؟ چه کسی می‌تواند مانند تو باشد که وقتی هستی، نسیم چنین شجاعانه پرده را کنار می‌زند؟

هوش مصنوعی: اگر جانم را به خاطر عشق تو ندهیم، ارزش جان چه می‌شود؟ نمی‌دهم چون می‌دانم تو شایسته این عشق نیستی.

هوش مصنوعی: ای کسی که مثل عمرت به من آسیب می‌زنی، چرا به من آسیب می‌زنی؟ من نمی‌خواهم خون بخورم، چون خون من متعلق به کسی مثل تو نیست.

هوش مصنوعی: درباره این ظلم و ستم، به‌خصوص بر کسی که بنده‌ی شاه باشد، نیازی به توضیح نیست، چرا که او افرادی مانند تو را تحقیر می‌کند و از خود بزرگ‌نمایی می‌کند.

هوش مصنوعی: آب چهره تو در کنار جوی به سلطنت و عظمت واقعی اشاره دارد، و این نشان‌دهنده‌ی زیبایی و شکوهی است که در وجود تو نهفته است.

هوش مصنوعی: افراد با احساس و عاشق، چقدر باید تحمل کنند که سختی‌ها و مشکلات آسمان به آن‌ها فشار می‌آورد، اما این فشار به هیچ دلیلی به انتها نمی‌رسد و همچنان ادامه دارد.

هوش مصنوعی: بهتر است که من لباس پاره و کهنه‌ام را به آسمان ابریشمین ترجیح دهم، زیرا نمی‌خواهم به خاطر طمع و زیاده‌خواهی، گدا و نیازمند آسمان شوم.

هوش مصنوعی: پوشش من را نبین، زیرا که من روحی آزاد و مجرد هستم و به قیمتی ناچیز لباس آسمانی را نمی‌خرم.

هوش مصنوعی: من که خودم در زندگی‌ام با فقر دست‌وپنجه نرم کرده‌ام، چرا باید بار سنگین مشکلات و سختی‌های آسمان را نیز بر دوش بکشم؟

هوش مصنوعی: اگر آنچه که به من کمک می‌کند (نعمت‌ها و رضایتی که دارم) از طرف خداوند است، با کمال میل آن را به آسمان برمی‌گردانم، زیرا من به عظمت و برکت‌های آسمانی اعتقاد دارم.

هوش مصنوعی: من هرگز دل به آسمان نمی‌زنم، اما ای کاش تو به این دنیا می‌آمدی و وارد این جهان فرسوده می‌شدی.

هوش مصنوعی: در آغاز، خداوند با وجود دنیای مادی و خانه‌ای از ثروت و جواهرات، فقر و ناداری را بر دل انسان‌ها می‌نشاند و این نشان می‌دهد که ساختار و ظاهر زندگی نمی‌تواند حقیقت وجود و نیازهای روحی را برآورده کند.

هوش مصنوعی: کمال و زیبایی را می‌توان در میان انسان‌های خاکی جستجو کرد، اما ارتباط واقعی با آسمان یا عالم بالا به سادگی امکان‌پذیر نیست.

هوش مصنوعی: هر لحظه از من اشکی بر روی زمین می‌ریزد و هر شب، ناله‌ای از من به آسمان می‌رسد که دروازه‌های آسمان را می‌گشاید.

هوش مصنوعی: قاضی خوابیده بر سرنوشت انسان‌ها بی‌گناهی مرا نمی‌بیند و در گردونه روزگار، من چه کار می‌توانم بکنم؟ من تسلیم تقدیر الهی شدم و به سرنوشت خود رضایت دادم.

هوش مصنوعی: به خاطر ناملایمات زندگی، ناگزیر به دربار پادشاه می‌روم. در این دنیا، افرادی که تنبلی می‌کنند جای آسمان را پر می‌کنند و در واقع به نوعی زندگی‌شان را تحت تأثیر قرار می‌دهند.

هوش مصنوعی: تخت و جایگاه با عظمت او، نماد سلطنت و عظمت است که نمایانگر شکوه سرزمین است؛ گویا او به زمین و آسمان واقعی مبدل شده است.

هوش مصنوعی: او سرور و پیشوای دین است و در حقیقت، خانه و مرکز خداوند برای اداره کشور به شمار می‌رود. او زیبنده‌ترین شخص برای رهبری و ایجاد عدالت در مملکت است.

هوش مصنوعی: از دیدگاه بزرگی و جلال او، ارزش یک پادشاهی در برابر او چقدر می‌تواند باشد. تنها قیمت نعل سمند او معیاری است برای ارزش تمام مملکت.

هوش مصنوعی: مقام و بزرگی پادشاهان به کشور و ملت مربوط می‌شود، اما برای پادشاه خود جایگاه و احترام ویژه‌ای فراتر از این‌ها وجود دارد.

هوش مصنوعی: عظمت و بزرگی او باعث جاودانگی پادشاهی‌اش است و ذات او، اساس و ریشه‌ی ماندگاری حکومت را تشکیل می‌دهد.

هوش مصنوعی: کسی که دیدگاهش باعث شکل‌گیری و تنظیمات آسمان و زمین شده، از آن جهت که به فرمان اوست، سرزمین آسمان‌ها را به عنوان قلمرو خود در نظر می‌گیرد.

هوش مصنوعی: در اینجا، شب درخشان پرچم، صبحگاهی را که نشانه‌ی سلطنت است، به نمایش می‌گذارد. همچنین، شعله‌ی روشن دل او راهنمایی برای کشورش است.

هوش مصنوعی: ای کسی که به خاطر عدالت تو، مملکت در امنیت است؛ اگر لحظه‌ای از حمایت عدالت تو غفلت کند، وای به حال مملکت.

هوش مصنوعی: عروسی ملک با تو به عنوان همسرش گره خورده است و این پیوند، سرنوشت او را رقم زده است. همچنین، این ارتباط به خواست و رضایت کشور هم مربوط می‌شود.

هوش مصنوعی: کشور در دست دعاست برای تو، زیرا دعای تو که جان تو را به همراه دارد، دعای این کشور نیز هست.

هوش مصنوعی: شخصی که برای نجات کشورش از سختی‌ها و رنج‌ها به تو پناه آورده است، می‌گوید که تنها راه حل و درمان برای مشکلات کشور همین در توست.

هوش مصنوعی: هر کلام تو آنقدر با ارزش است که حتی خردمندان یک کشور نیز برای آن ارزش قائل می‌شوند، اما ارزش واقعی آن را نمی‌توان با تمام ثروت و منابع هفت کشور نیز سنجید.

هوش مصنوعی: ای درخشش خنجر تو همچون صاعقه در میدان جنگ است و نیزه‌ای که دل‌ها را می‌شکافد، تو خود گشاینده قلب‌های در میدان نبرد هستی.

هوش مصنوعی: دشمن تو از شدت خشم و جنجال در حال فعالیت است، اما دستی برای مقابله با تو ندارد و پای در میدان جنگ نگذاشته است.

هوش مصنوعی: عمر دشمنان در هر جا که شاه به قوت و استحکام بنیان‌گذاری کرده است، ویران شده است.

هوش مصنوعی: تیر تو بر دشمنان تو مانند تیر افراشته‌ای است که در صف دوستان تو، پرنده‌ای شوم و خفاش‌سان در حال پرواز است.

هوش مصنوعی: روحیه‌ای بی‌پروا و شجاع به دشمن می‌دهد و می‌گوید که در هر جایی که صدای جنگ و نبرد به گوش برسد، نشانه‌ی نیرومندی و عزت او است. او برای پیروزی و افتخار آماده است.

هوش مصنوعی: اگر با دشمن رو در رو هستی، نباید با او مماشات کنی و باید در برابر او قاطع و جدی باشی. در هر شرایطی باید محکم و بدون ترس عمل کنی، به جز در مواقعی که در نبرد قرار داری و جانت در خطر است.

هوش مصنوعی: درخشش تیغ تو همچون آفتاب است که کوه‌ها را می‌شکافد و روز نبرد را روشن می‌سازد، و سیاهی لشکر تو مانند دریا در میدان جنگ نمایان است.

هوش مصنوعی: صدای قلم تو به اندازه‌ای تأثیرگذار است که در سرنوشت مملکت تغییراتی به وجود آورده و نغمه‌های تو چنان روح و هوش افرادی را ربوده است که گویی در میدانی پرهیجان و آشوب در حال حاضرند.

هوش مصنوعی: به دوستان شادباشی و خوشی ببخشید و به دشمنان خود حمله کنید، چون شادی و جشن برای دورهمی‌هاست و جنگ و نبرد برای مقابله با دشمنان.

هوش مصنوعی: درخواست تو از لشکرت این است که به میدان نبرد بیاید و تو به عنوان فرمانده، بر اوج ستاره‌ها قرار داری و به همان میدان نبرد رفته‌ای.

هوش مصنوعی: در برابر تو، در میدان جنگ، شجاعت و دلاوری چیزی کمتر از قدرت یک شیر در میدان نبرد است.

هوش مصنوعی: نظر تو باعث شد تا عدالت به قله برسد و صدای حق برپا شود. راه پیروزی را فقط با هدایت تو می‌توان یافت.

هوش مصنوعی: در اینجا به زیبایی و عظمت هدایا و نعمت‌های شاه اشاره شده است. امواج دریا از جواهر و طلا تشکیل شده‌اند و سایه هدیه‌های شاه بر آسمان گسترده شده است، مانند چتری بر فراز. این تصویر بیانگر شکوه و فضل شاه و تأثیرات مثبت و والای اوست.

هوش مصنوعی: اگر به اندازه مقام و ارزش او، ارزش قبا را بالا بریم، پوشیدن پوشش آسمان به تن و در خور مقام شاهانه خواهد بود.

هوش مصنوعی: آیا می‌دانی که آسمان چرا به این شکل خمید؟ می‌خواست که بوسه‌ای به پای شاه و مسند او دهد.

هوش مصنوعی: ماه به نور آفتاب نیاز دارد و خورشید هم خواسته است که تا زمانی که گدا وجود دارد، منبعی برای نیازمندی‌های شاه باشد.

هوش مصنوعی: پادشاه قاف را در دست گرفت تا بر جهان تسلط یابد، زیرا در این دنیا، ماه تبدیل به آفتاب شده و نماینده رای پادشاه است.

هوش مصنوعی: در اینجا گفته می‌شود که اراده و تلاش تو باید به اندازه‌ای بزرگ باشد که تا درخت سدره، که نماد بلندی و عظمت است، برسد. همیشه در زندگی باید تحت سایه حمایت و بزرگی پادشاهی باشی که به تو کمک می‌کند.

هوش مصنوعی: ملک و سرزمین تو چنان وسعت دارد که آسمان نمی‌تواند به گرد قصر تو بیاید.

هوش مصنوعی: من به ستایش تو در زبان نگفتم، بلکه وجود من خود، دعای پادشاه را به همراه دارد.

هوش مصنوعی: من در ستایش و توصیف شما ناتوان و درمانده شدم، چون هیچ‌گاه نتوانستم حدود و نهایت ستایش‌های شما را پیدا کنم.

هوش مصنوعی: در آغاز، چشم خرد در چهره تو را می‌نگریست و در همان زمان، برای تو پیوندی با حشر و روز قیامت و زندگی جاویدانی که مانند سلطانی است پیدا کرد.

هوش مصنوعی: اگر کسی بخواهد تو را به شکلی که شایسته‌ات است ستایش کند، ناتوان خواهد بود و از بیان واقعیت‌های ستودنی تو عاجز می‌ماند.

هوش مصنوعی: از لطافت و زیبایی وجودت، همچون جامه‌ای از نعمت‌های الهی، لباس بقا درست کرده‌اند. امید که این لباس همیشه بر تن تو باشد و برکتش تا ابد با تو بماند.

هوش مصنوعی: بین دشمنی تو و خودت این تفاوت زیاد وجود دارد، مانند فاصله بین تاریکی کفر و نور و روشنایی الهی.

هوش مصنوعی: بادهای ایزدی که حکمت و قضا را به همراه دارند، با خواسته و رضایت تو هماهنگ هستند و هیچ‌چیز جز با اراده و رضایت الهی به پیش نمی‌رود.

هوش مصنوعی: حکم خداوند با خواست تو هماهنگ است و مانع نمی‌شود، پس چگونه می‌تواند فرمان الهی تغییر کند؟

هوش مصنوعی: در تنهایی‌های آسمان، زبان فرشتگان به یاد خداوند ذکر می‌گوید و دعای زندگی تو پس از ستایش پروردگار به گوش می‌رسد.

هوش مصنوعی: در زندگی همیشه باید به حمایت و پشتیبانی الهی اعتماد کنی، چرا که او در آغاز آفرینش، زیبایی وجودت را شناخت و ارزش و مقام تو را دانست.

هوش مصنوعی: پادشاهی تو از نابودی در امان است، زیرا به مدد پروردگار، وجود تو جاودان و پایدار شده است.

هوش مصنوعی: باد همیشه در فکر نیک تو حضور دارد و رازهای پنهانی از دنیای غیب به تو می‌آورد؛ همان‌طور که حضور یک خانه‌ی الهی را می‌شناسی.

هوش مصنوعی: چشم‌انتظار رحمت تو هستیم که همچون خوانی بزرگ، نعمت‌های مملکت تیرازه‌ای از لطف و محبت را برایمان فراهم کرده است.

هوش مصنوعی: باد آسمان خدمتگزار تو است و آن که شعارش این بود که سلطنت تو را در دو جهان الهی فراهم کند.

هوش مصنوعی: من برای موفقیت تو دعا می‌کنم، و هر دعا که از صمیم قلب و با خلوص نیت باشد، دعای واقعی است.