سلمان ساوجی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۹۸

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>سرمایه دین و دل به غارت دادم </p></div>
<div class="m2"><p>سود دو جهان را به خسارت دادم </p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>سوگند ز می هزار پی خوردم و باز </p></div>
<div class="m2"><p>می‌خوردم و ایمان به کفارت دادم </p></div></div>

رباعی شمارهٔ ۹۹

سرمایه دین و دل به غارت دادم 
سود دو جهان را به خسارت دادم 
سوگند ز می هزار پی خوردم و باز 
می خوردم و ایمان به کفارت دادم

هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از خسارتی که به خاطر عشق و دین خود متحمل شده، سخن می‌گوید. او سرمایه‌های ارزشمند خود را از دست داده و با وجود نوشیدن می، ایمان و اعتقادش را نیز قربانی کرده است. این بیانگر تضاد بین لذت‌های دنیوی و ارزش‌های معنوی است.

رباعی شمارهٔ ۹۷

رباعی شمارهٔ ۹۸

هوش مصنوعی: من تمام ایمان و احساسات خود را از دست دادم و در عوض، به بهای چندین دنیا، فقط زیان و ضرر به دست آوردم.

سرمایه دین و دل به غارت دادم 

سود دو جهان را به خسارت دادم 

هوش مصنوعی: من به هزار جام شراب سوگند خوردم و باز هم شراب نوشیدم و به قدرت فداکاری اعتقاد داشتم.

سوگند ز می هزار پی خوردم و باز 

می‌خوردم و ایمان به کفارت دادم 

رباعی شمارهٔ ۹۸

اطلاعات

برگردان به زبان ساده