رباعی شمارهٔ ۸۲
ای خواجه فلان الدین که ریشت ... باد
ریشت نفسی نیست ز دندان آزاد
بر ریش تو یک کورگره خواهم زد
زآنان که به دندان نتوانیش گشاد
اطلاعات
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: ساوهسرا
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
ای خواجه فلان الدین که ریشت ... باد
ریشت نفسی نیست ز دندان آزاد
هوش مصنوعی: ای شخص بزرگوار که اینگونه در موهای خود میبالید، بدانی که آزادیات از دندانهایت نیست، بلکه از روح و نفس تو نشأت میگیرد.
بر ریش تو یک کورگره خواهم زد
زآنان که به دندان نتوانیش گشاد
هوش مصنوعی: من بر ریش تو یک لکه میزنم، زیرا از میان آنهایی که نمیتوانند با دندان این لکه را از بین ببرند، تو یکی از آنها هستی.