سلمان ساوجی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۶۵

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>زلف تو همه روز مشوش باشد </p></div>
<div class="m2"><p>خال تو از آن روی بر آتش باشد </p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>چشم خوش بیمار تو در خواب خوش است </p></div>
<div class="m2"><p>بیمار که خواب خوش کند خوش باشد </p></div></div>

کلیات سلمان ساوجی به تصحیح دکتر عباسعلی وفایی - سلمان ساوجی - تصویر ۶۰۱

دیوان سلمان ساوجی با مقدمه و تصحیح استاد ابوالقاسم حالت - سلمان ساوجی - تصویر ۶۰۴

رباعی شمارهٔ ۶۶

زلف تو همه روز مشوش باشد 
خال تو از آن روی بر آتش باشد 
چشم خوش بیمار تو در خواب خوش است 
بیمار که خواب خوش کند خوش باشد

هوش مصنوعی: در این اشعار، شاعر به زیبایی معشوق اشاره می‌کند. زلف‌های معشوق همیشه در هم و مشوش‌اند و خال او مانند آتش می‌سوزد. همچنین، چشم‌های بیمار و زیبا او در خواب‌های شیرین آرامش دارند و کسی که بتواند خواب خوش ببیند، واقعاً خوشبخت است.

رباعی شمارهٔ ۶۴

رباعی شمارهٔ ۶۵

هوش مصنوعی: موهای تو همیشه آشفته و در هم خواهد بود و لکه‌ای که روی چهره‌ات است، مانند آتش می‌درخشد.

زلف تو همه روز مشوش باشد 

خال تو از آن روی بر آتش باشد 

هوش مصنوعی: چشم زیبا و بیمار تو در خواب بسیار آرام و دل‌چسب است. وقتی کسی خواب خوش ببیند، برای او خوب و خوشایند خواهد بود.

چشم خوش بیمار تو در خواب خوش است 

بیمار که خواب خوش کند خوش باشد 

رباعی شمارهٔ ۶۵

اطلاعات

برگردان به زبان ساده