سلمان ساوجی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۱۰

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>شاها به خطای اسب اگر شاه ز زین </p></div>
<div class="m2"><p>گردید و جدا گشت، چه افتاد ازین؟</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>حاشا که تو افتی و نیفتد هرگز </p></div>
<div class="m2"><p>مانند تو شهسوار در روی زمین </p></div></div>

رباعی شمارهٔ ۱۱۱

شاها به خطای اسب اگر شاه ز زین 
گردید و جدا گشت چه افتاد ازین
حاشا که تو افتی و نیفتد هرگز 
مانند تو شهسوار در روی زمین

هوش مصنوعی: در این بیت شاعر به این موضوع اشاره می‌کند که اگر شاه در حالی که بر اسب خود نشسته است، به خاطر خطای اسب از زین بیفتد، چه بلایی بر او می‌آید. او تأکید می‌کند که غیر ممکن است کسی به اندازه یک شاهزاده یا شهسوار مانند تو به این راحتی سقوط کند یا دچار مشکل شود. به نوعی این ابیات به اهمیت و جایگاه ویژه شهسواران اشاره دارند.

رباعی شمارهٔ ۱۰۹

رباعی شمارهٔ ۱۱۰

هوش مصنوعی: اگر شاه به خاطر خطای اسب خود از زین بیفتد و دور شود، چه بر او خواهد گذشت؟

شاها به خطای اسب اگر شاه ز زین 

گردید و جدا گشت، چه افتاد ازین؟

هوش مصنوعی: هرگز ممکن نیست که تو به زمین بیفتی و هیچ‌کس دیگری مانند تو در این دنیا به پا نخواهد خاست.

حاشا که تو افتی و نیفتد هرگز 

مانند تو شهسوار در روی زمین 

رباعی شمارهٔ ۱۱۰

اطلاعات

برگردان به زبان ساده