سلمان ساوجیرباعی شمارهٔ ۱۰۱
تا کی چو گل از هوا مشوش باشیم؟
چند از پی آبرو در آتش باشیم؟
چون جان عزیز ما به دست قدر است
تن را به قضا دهیم و دلخوش باشیم
اطلاعات
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: ساوه‌سرا
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
تا کی چو گل از هوا مشوش باشیم؟
چند از پی آبرو در آتش باشیم؟
هوش مصنوعی: چقدر باید مانند گل، نگران و مضطرب باشیم؟ تا کی باید برای حفظ اعتبار و آبرو، در سختی و آتش زندگی کنیم؟
چون جان عزیز ما به دست قدر است
تن را به قضا دهیم و دلخوش باشیم
هوش مصنوعی: چون جان ما در دستان سرنوشت و تقدیر است، بنابراین باید تن خود را به تقدیر بسپاریم و با دل‌خوشی زندگی کنیم.